Ontstaan uit de resten van de Amsterdamse groep Stampei, wist De Dijk tijdens de eerste Nederlandstalige golf begin jaren tachtig zijn eerste bekendheid te vergaren. Bloedend Hart was de eerste single waarop de rock-‘n-soul van de band tot volle wasdom kwam. De Amerikaans aandoende muziek kreeg een extra dimensie door de grootsteedse, romantische teksten van voorman Huub van der Lubbe. Tot de topgroepen hoorde De Dijk, dat zich vernoemde naar de beruchte Amsterdamse straat de Zeedijk, toen nog niet. Dat kwam pas jaren later, toen de groep zich door eindeloos op te treden een loyale aanhang had verworven, wat zich vertaalde in steeds betere verkoopcijfers voor de albums en de eerste echte top 40-hit in 1987 (Mag Het Licht Uit).
Samen met The Scene behoorde De Dijk tot de voorlopers van de tweede Nederlandstalige golf in de jaren negentig. Maar ook veel van de grote namen uit die tijd (Volumia!, De Kast) wist De Dijk uiteindelijk te overleven. Door regelmatig een ‘sabbatical’ in te lassen wist de band te voorkomen dat hij in een sleur terecht kwam. In 2006 vierde de band zijn 25-jarig jubileum met de gevleugelde woorden: We Beginnen Pas.
meerThe Scene was een Nederlandstalige rockband uit Amsterdam die opviel vanwege de poëtische teksten van frontman Thé Lau. De groep werd opgericht in 1979 en zong aanvankelijk vooral in het Engels. Na een lange aanloopfase brak de groep in 1991 door naar een breder publiek toen het nummer Blauw een hit werd. Een jaar later wordt de groep onderscheiden met de Popprijs. In 2002 zet Lau een punt achter The Scene en richt zich op zijn solo-activiteiten, met name als schrijver. Wanneeer begin 2013 duidelijk wordt dat Lau terminaal ziek is, komt The Scene weer bij elkaar voor een reeks afscheidsconcerten. Het wordt een zegetocht met shows op Pinkpop en in de HMH. Met het overlijden van Lau op 23 juni 2015 komt er ook een einde aan The Scene.
Henny Vrienten werd begin jaren tachtig wereldberoemd in Nederland als zanger/bassist van Doe Maar. Met die band beleed Vrienten zijn voorliefde voor reggae en dub. Niet veel mensen wisten dat Vrienten vóór Doe Maar al lang actief was in de begeleidingsband van Boudewijn de Groot. Na het uiteenvallen van Doe Maar in 1984 hield Vrienten zich wat op de vlakte. Hij scoorde nog wel een top-10 hit in een duet met Herman Brood. Vanaf 1985 legde Henny Vrienten zich meer toe op werk als componist van filmmuziek. Hij schrijft de muziek bij de films De Gulle Minnaar, Left Luggage,The Discovery Of Heaven en Pietje Bell. In 1999 volgde hij Harry Bannink op als liedjesschrijver voor de Nederlandse versie van Sesamstraat,
(bron: wikipedia)Clouseau is een Belgische popgroep die hits had met onder andere Daar gaat ze, Passie, Zie me graag en Nobelprijs.
De groepsnaam Clouseau is afgeleid van het filmpersonage Jacques "Inspector" Clouseau. Tijdens zijn werk voor de lokale radio Ro in Sint-Genesius-Rode imiteerde Bob Savenberg vaak het typische accent van dit personage. Dat leverde hem in de studio de bijnaam Clouseau op. Toen Savenberg een groep stichtte, koos hij zijn radionaam als groepsnaam.
In 1987 werd Clouseau ontdekt door het... meer
Door het inzenden van een liedje voor een studentenwedstrijd nam het leven van de doodgewone Tilburgse student Guus Meeuwis een heel andere wending. Het Is Een Nacht (Levensecht) werd in 1995 een enorme Nederlandse hit. In plaats van als eendagsvlieg in de boeken te verdwijnen scoorde Meeuwis met zijn band Vagant aan de hand van zijn producer ‘Deurzakker’ Willem van Schijndel nog enkele hits, die hem echter gevaarlijk dicht in het carnavalsgenre deden terechtkomen. Met de André Hazes compositie Geef Mij Je Angst maakte hij de overstap naar het luisterlied, waarin hij uitgroeide tot een absolute topper. De concerten in het Eindhovense PSV-stadion waren uiterst succesvol, een nieuw bewijs van de hoge status van de zanger die als geen ander het Nederlandse ideaalbeeld ‘zo gewoon gebleven’ belichaamt.
Eén van de meest succesvolle popgroepen van de jaren tachtig. Hun grote hits België, Eenvoud, Vriendschap, Alles Geprobeerd en Alles Kan Een Mens Gelukkig Maken staan in het collectieve geheugen van de Nederlanders gebeiteld. De groep wordt in 1979 opgericht in Utrecht door multi-instrumentalist Henk Temming, die al snel zijn vriend en tekstschrijver Henk Westbroek bij de groep haalt. Naast het scoren van twaalf top-40 hits, behoort de winst van de Zilveren Harp (1983) tot de hoogtepunten. In 1991 valt de groep uit elkaar en Westbroek richt zich op zijn werk als radiopresentator, politicus (voor Leefbaar Utrecht) en een solocarrière. Temming is succesvol als producer. In 2001 is er een reünieconcert onder het motto ‘Al tien jaar gelukkig uit elkaar’. De samenwerking krijgt een vervolg in de albums Gekkenwerk (2008) en Liefdewerk (2011).
De Nijmeegse troubadour Frank Boeijen scoort eind jaren tachtig, op het hoogtepunt van de eerste Nederlandstalige golf, met zijn Frank Boeijen Groep een reeks puike hits, die zich onderscheidden door een poëtische inslag en een hoog maatschappelijk bewustzijn. Vooral Zwart Wit (over de gewelddadige dood van Kerwin Duinmeijer) en Kronenburg Burg (over prostitutie) snijden voor popmuziek ongebruikelijke onderwerpen aan, en behoren tot de absolute klassiekers van de Nederpop. Na het uiteengaan van zijn band ontwikkelt Boeijen zich langzaam verder als soloartiest, en wordt een graag geziene gast in de Nederlandse theaters. Zijn profiel dreigt dan wat te verbleken. Zijn invloed op de Nederpop is onomstreden, zo drukte hij onmiskenbaar een stempel op het werk van een groep als Bløf.
Trockener Kecks brengt aanvankelijk hun Nederlandstalige muziek in eigen beheer uit. Mede door de energieke optredens met Rick de Leeuw als frontman, tekent de band een platencontract en bouwt het een vaste schare fans op. De band breekt rond 1990 definitief door met het nummer Met Hart En Ziel. De muziek is te omschrijven als stevige pop/rock, waarbij de teksten minstens zo belangrijk zijn. In 2001 houdt de band er, na ruim twintig jaar, mee op. Rick de Leeuw richt zich op zijn carrière als schrijver, maar brengt ook zo nu en dan een album met nieuwe liedjes uit.
(bron: wikipedia)Raymond van het Groenewoud (Schaarbeek, 14 februari 1950) is een Belgisch zanger, gitarist en pianist. Zelf noemt hij zich eveneens tekstdichter. Zijn teksten zijn soms opgewekt, dan weer droevig of filosofisch.
Van het Groenewoud staat vooral bekend om de hits Meisjes (1977), Vlaanderen boven (1978), Je veux de l'amour (1980), Chachacha (1981), Brussels by Night (1979), Liefde voor muziek (1991) en Twee meisjes (1995).
De zanger werd geboren als zoon van Amsterdamse ouders. Zijn vader, Josef van het Groenewoud, vluchtte... meer
Rob de Nijs breekt begin jaren zestig door met zijn band The Lords. Ze scoren in 1963 een grote hit met Ritme Van De Regen. Begin jaren zeventig werkt de zanger samen met Lennaert Nijgh, de vaste tekstschrijver van Boudewijn de Groot. De Nijs bewijst zich elk decennium opnieuw te kunnen uitvinden met een nieuw imago. Het vredeslied Alles Wat Ademt is een grote hit in 1986, maar het duurt tot 1996 voordat De Nijs zijn eerste nummer 1-hit scoort met de aanstekelijke meezinger Banger Hart.
Kleinkunstenaar Stef Bos maakt zich onsterfelijk met het liedje Papa uit 1991, dat menig vader en zoon een brok in de keel heeft bezorgd. Daarvoor is hij al enige tijd werkzaam als liedjesschrijver, vooral in Vlaanderen. Dat is ook het land dat hem als eerste omarmt, maar Nederland gaat uiteindelijk ook overstag. Toch blijft Bos een buitenbeentje in het Nederlandse theatercircuit. Liever slaat hij zijn vleugels uit, bij voorkeur naar Zuid-Afrika, waar hij vele muzikale rondreizen maakt en samenwerkt met lokale artiesten. Als in 2004 zijn eerste bundel met liedteksten verschijnt (Gebroken Zinnen), wordt er ook een Zuid-Afrikaanse versie op de markt gebracht. Hetzelfde gebeurt met zijn platen. Door Stefs betrokkenheid vindt de muziek van Zuid-Afrikaanse artiesten als Amanda Strydom en Johannes Kerkorrel ook voorzichtig weerklank in Nederland.
De Nijmeegse troubadour Frank Boeijen scoort eind jaren tachtig, op het hoogtepunt van de eerste Nederlandstalige golf, met zijn Frank Boeijen Groep een reeks puike hits, die zich onderscheidden door een poëtische inslag en een hoog maatschappelijk bewustzijn. Vooral Zwart Wit (over de gewelddadige dood van Kerwin Duinmeijer) en Kronenburg Park (over prostitutie) snijden voor popmuziek ongebruikelijke onderwerpen aan, en behoren tot de absolute klassiekers van de Nederpop. Na het uiteengaan van zijn band ontwikkelt Boeijen zich langzaam verder als soloartiest, en wordt een graag geziene gast in de Nederlandse theaters. Zijn profiel dreigt dan wat te verbleken. Zijn invloed op de Nederpop is onomstreden, zo drukte hij onmiskenbaar een stempel op het werk van een groep als Bløf.
Trijntje Oosterhuis dook schijnbaar uit het niets op toen ze in 1996 tijdens de opening van de Amsterdam ArenA voor 50.000 bezoekers het door John Ewbank geschreven De Zee zong. De zangeres zong echter al sinds eind jaren tachtig met haar broer Tjeerd in Total Touch. Die groep brak in 1997 door met Somebody Else’s Lover, dat een uitgekiende mix van r&b, soul en pop liet horen. In 2001 viel de groep uit elkaar en ging Trijntje werken aan een soloalbum waarvoor haar broer overigens nog een groot deel van de songs componeerde. Haar titelloze debuutalbum verscheen in 2003. Een jaar later tekende de zangeres een contract bij het prestigieuze jazzlabel Blue Note. Strange Fruit, waarop Trijntje onder meer materiaal van Billie Holliday zong, werd een groot succes. Een samenwerking met Burt Bacharach kreeg een platina randje toen er van het album The Look Of Love 70.000 exemplaren werden verkocht.
