(bron: wikipedia)Cameo is een Amerikaanse band in het genre funk en rhythm-and-blues rond zanger en producer Larry Blackmon.De band werd in 1974 opgericht door de toen 18-jarige Blackmon en kwam voort uit East Coast dat een jaar eerder een titelloos...
meer
New wave band The Cure werd halverwege de jaren zeventig opgericht door de excentrieke zanger, liedjesschrijver en blikvanger Robert Smith, die de aandacht op zich gevestigd wist door zijn omhoog getoupeerde jaar en opzettelijk slordig aangebrachte rode lippenstift. Doel van de band was, zo verklaarde Smith in een interview, 'om muziek te maken die we zelf op de radio zouden willen horen, maar die niemand maakt'. De missie slaagde. Na de debuutsingle Killing An Arab scoorde The Cure met het lieve Boys Don't Cry (1979) en het droefgeestige A Forest (1980) ook in Nederland al snel de eerste hits. Samen met Siouxie & The Banshees werd door hen de basis gelegd van de gotische rock, waarbij ze zowel in muzikaal als in visueel opzicht (de vleermuizenlook) voorlopers waren. Het duurde niet lang voordat het The Cure lukte om uit te groeien van een ondergronds cultbandje naar een popgroep voor een breed publiek. De deprimerende klanken uit de beginjaren werden afgewisseld met (quasi-)vrolijke niemendalletjes als The Caterpillar, The Love Cats en Close To Me. Zoals alle grote bands zorgde The Cure er ten allen tijde voor dat ze niet voorspelbaar werd. Een moeilijk album als Pornography (1982) werd zodoende opgevolgd door toegankelijker werk als The Head On The Door (1985) en Kiss Me Kiss Me Kiss Me (1987). Met vier albums in vijftien jaar - Disintegration (1989), Wish (1992), Wild Mood Swings (1996) en Bloodflowers (2000) - nam de productiviteit van de band daarna zienderogen af. Het plaatwerk wist fans en critici steeds te verdelen maar dankzij een onverwoestbare live reputatie wist The Cure - ondanks de nodige bezettingswisselingen en daaruit volgende rechtszaken - als mega act de eenentwintigste eeuw zonder al te veel kleerscheuren binnen te hobbelen. (MS)
(bron: wikipedia)Yello is een Zwitserse elektronica-band, bestaand uit Dieter Meier en Boris Blank. Ze zijn het meest bekend door de nummers I Love You, Bostich en Oh Yeah. Dit laatstgenoemde nummer werd onder meer bekend doordat het in de soundtrack van de films Ferris Bueller's Day Off (1986) en The Secret of My Success (1987) werd gebruikt. Ook Vicious Games en The Race zijn bekende nummers, respectievelijk van de albums Stella (1985) en Flag (1988).
Yello werd in 1979 opgericht door... meer
(bron: wikipedia)/
Viktor Lazlo, pseudoniem van Sonia Dronier (Lorient (Fr.), 7 oktober 1960) is een Frans-Belgische zangeres, actrice en romanschrijfster van Martinikaanse (vader) en Grenadaanse (moeder) afkomst.
Ze ging naar België om te studeren in Mol en Brussel. Daar werd ze ontdekt door Lou Deprijck, ook de ontdekker van Plastic Bertrand en zelf actief in Two Man Sound en Lou & the Hollywood Bananas. Ze ontleende haar artiestennaam aan het personage Victor László uit de film Casablanca. Ook was ze presentatrice... meer
Elton John kent één van de langste en meest succesvolle carrières in de popgeschiedenis. Hij begon als zanger en pianist van gevoelige liedjes, maar viel later vooral op vanwege zijn extravagante kleding en theatrale podiumact. Elton John (geboren als Reginald Dwight) is zo het schoolvoorbeeld van de overdadige jaren zeventig-artiest. Gedurende de jaren tachtig scheidde hij een tijdje van zijn vaste tekstschrijver Bernie Taupin. John moderniseerde zijn geluid, met wisselend resultaat. In de vroege jaren nul kwam John weer in beeld als een succesvol veteraan, die niet te beroerd was om af en toe een talentvol en jong singer-songwritertalent aan te prijzen.
Los Lobos uit East L.A. speelde aanvankelijk traditionele Mexicaanse muziek. Geïnspireerd door de Californische punkbeweging verlegde de band haar geluid. Begin jaren tachtig was Los Lobos een rockband om rekening mee te houden. De opgevoerde rootsrock van de band werd ingekleurd met invloeden uit conjunto en andere populaire Latijnse stijlen. Aan de hand van producer Mitchell Froom verkende Los Lobos in de jaren negentig nieuwe terreinen, zowel op tekstueel als muzikaal gebied.