Kreeg bij leven het etiket ‘de laatste romanticus’ en wanneer men afziet van de commerciële overwegingen die daarachter staken, kan men eigenlijk alleen maar concluderen dat het terecht was. Horowitz’ spel fascineert niet alleen door de ongehoorde virtuositeit en rijkdom aan nuances in dynamiek en articulatie, maar vooral door de grote vrijheid die hij zich veroorlooft. Het resultaat is soms
… excentriek, maar bovenal steeds weer uniek. Zijn merkwaardige carrière, met lange periodes van complete teruggetrokkenheid, is er oorzaak van dat zijn opnames met grote tussenpozen ontstonden. Het album ‘Horowitz in Moscow’ is misschien wel de beste introductie tot het spel van de man die als geen ander de personificatie van de ‘klavierleeuw’ vormde. (JvG)meer
