Cheikha Rimitti kent het harde leven waarover ze zingt. Ze schrijft meer dan 200 liedjes, maar blijft haar hele leven analfabeet. Op latere leeftijd krijgt ze de bijnaam ‘la mamie du Rai’ en treedt ze vaak op in Europa.
Massaoud Bellemou is de man die de raï uit de achterbuurten van Oran haalt en naar het grote publiek brengt. Zijn glorietijd ligt in de jaren 60, vlak na de Algerijnse onafhankelijkheid.
De raï-artiesten noemen zich vaak ‘cheb’ (‘jong’) om zich te onderscheiden van het establishment. Cheb Khaled groeide van jonge rebel uit tot een gevestigde naam, die ook buiten Noord-Afrika succesvol is.
Raï roept in Algerije altijd heftige reacties op. Zanger Cheb Hasni zingt over seks, alcohol en relaties en haalt daarmee de woede van islamitische fundamentalisten op de hals. In 1994 wordt hij vermoord.
De raï verhuist met Algerijnse immigranten mee naar Frankrijk. Onder hen ook Rachid Taha. Zijn muziek is een mix van raï, rock, electro en punk. Met het nummer Ya Rayah scoort hij in 1998 een hit.
Het producersduo Kore & Skalp behoort tot de uitvinders van de rai’n’b. Ze smelten raï samen met r&b, zouk en andere stijlen. Het is het geluid dat populair is onder Algerijnse en Marokkaanse jongeren.
Raï ontstond in de achterbuurten van de Algerijnse havenstad Oran. Van daaruit veroverde het de rest van Noord-Afrika. Raï-artiesten bezongen het harde leven in de stad: de armoede, ziektes, honger en koloniale uitbuiting. Het woord betekent ‘mening’, iets wat het belang van de teksten onderstreept.
