Naar aanleiding van de release van Kid A Mnesia dook Muziekweb in het oeuvre van de band rondom frontman Thom Yorke. In deze playlist komen de mooiste, bekendste en meest bijzondere nummers van de band aan bod. Daarnaast was en is Radiohead nog steeds voor veel artiesten een bron van inspiratie, deze komen daarom ook in deze lijst voorbij.
Paranoid Android - Radiohead
We trappen de lijst maar meteen af met misschien wel de meest voor de hand liggende keuze: Paranoid Android. Dit nummer van OK Computer is met zijn tempowisselingen en verschillende structuren gebaseerd op onder meer Bohemian Rhapsody van Queen. In het nummer komen thema's als vervreemding en kapitalisme voor. Het nummer straalt melancholie uit en wordt vaak genoemd als beste nummer van de band.
Weird Fishes/Arpeggi - Radiohead
In 2007 verrast Radiohead met het album In Rainbows. Hierop komen de vele stijlen samen die ze op voorgaande albums verkenden. Qua sfeerschepping is dit misschien wel het beste album van de band, waar ook het nummer Weird Fishes/Arpeggi een prachtig voorbeeld van is. Hierin komt een steeds sterker aanzwellende arpeggio van gitaren tot een warme climax, waardoor je je inderdaad onder water waant tussen de vreemde vissen die Yorke beschrijft.
Weird Fishes - Lianne La Havas
Weird Fishes viel in de smaak bij Lianne La Havas. De Britse zangeres coverde het nummer op totaal eigen wijze voor haar titelloze album (2020). De cover ontstond nadat de zangeres in 2019 op Glastonbury stond. Ze vond het opnemen van ervan zo'n mooie ervaring, dat de rest van haar album dezelfde sfeer moest krijgen.
Arpeggi - Kelly Lee Owens
Voor haar tweede album Inner Song (2019) focuste Kelly Lee Owens zich, in tegenstelling tot Lianne La Havas juist op het tweede deel van het nummer Weird Fisher/Arpeggi. Owens maakte er een minimalistische, instrumentale versie van die een net zo bezwerend effect heeft als het origineel. De langzaam voortslepende synths hebben in deze versie tevens een donkere ondertoon.
Bloom - Radiohead
Na het alom bejubelde In Rainbows moesten we vijf jaar wachten op een nieuw Radiohead album. Op The King of Limbs (2012) sloeg de band enigszins een andere weg in: minimaler en nog een tikkeltje experimenteler. Met een tracklist van slechts 8 nummers was het wel even slikken voor echte fans. Ook op dit album zijn genoeg parels te bespeuren, zoals de betoverende opener Bloom, dat met tegendraadse percussie en een dromerige ondertoon een hypnotiserend effect opwekt.
Unintended - Muse
Vooral in de jaren 90 bleef Radiohead dicht bij de 'traditionele' rock en indierock. Hun debuut Pablo Honey (1993) met hit Creep (die we hier bewust even overslaan, want die kent iedereen inmiddels), The Bends (1995) en Ok Computer bleken heel wat andere bands te inspireren. Zo ook mede-Britten Muse. Hun debuut Showbiz (1999) staat ook bol van de virtuoze composities en melancholische passages. Daarnaast bereikt de stem van frontman Matthew Bellamy bijna dezelfde hoogtes als die van Yorke.
Final Form - Everything Everything
Ook de licht hysterische, maar inventieve artrock van Everything Everything wordt weleens vergeleken met het werk van Radiohead. Op het debuut Man Alive (2011) van de Britse band staan ook talloze nummers waarin tempowisselingen en eigenzinnige kunstjes elkaar in rap tempo afwisselen.
Everything In Its Right Place - Radiohead
Op Kid A (2000) zette Radiohead een koerswijziging in richting de elektronische muziek. Bedwelmende liedjes die waarschijnlijk ook voort kwamen uit Yorkes depressie. De band vond het niet altijd even makkelijk om met hun bekendheid om te gaan. Opener Everything In Its Right Place neemt je meteen mee naar die gemoedstoestand. ‘Yesterday I woke up sucking a lemon’, kermt Yorke.
Life in a Glasshouse - Radiohead
Eigenlijk is Amnesiac (2001) binnen het oeuvre van Radiohead een beetje een vreemde eend in de bijt. Hoewel het album kort na Kid A volgde en dezelfde stijlelementen bevat (veel elektronica), is de sfeer totaal anders en op momenten bijna kil en afstandelijk. Maar dat levert ook nummers op waarvan je haren overeind gaan staan. Zo ook het weemoedige slotnummer Life in a Glasshouse, waarin je de huilende trompet van Humphrey Lyttleton terughoort.
This Mess We're In - PJ Harvey & Thom Yorke
Net als Radiohead bewees de Britse PJ Harvey zich in de jaren 90 als een 'darling' van de alternatieve rockmuziek. Zij was een echte rauwdouwer en liet maar al te graag de ruwe randjes aan haar muziek zitten. Het is dan ook niet gek dat Thom Yhorke een duet met haar opnam: This Mess We're In van het album Stories From the City, Stories From the Sea (2000). Harvey had het nummer al volledig geschreven voordat zij aan Yorke vroeg of hij eraan wilde meewerken.
True Love Waits - Radiohead
Op A Moon Shaped Pool (2016) staat een nummer dat Radiohead al jaren op de plank had liggen. Toch paste het volgens de band niet tussen de nummers van voorgaande albums. De tekst gaat erover dat je echte liefde niet zomaar laat varen. En dat geldt ook voor True Love Waits, dat op A Moon Shaped Pool eindelijk zijn plek vond. Na de dood van Yorke's ex-vrouw in 2016 werd het extra beladen.
Nátúrra - Björk & Thom Yorke
Hoewel de muziek van Radiohead en Björk niet direct dicht bij elkaar ligt, zijn de IJslandse zangeres en Yorke wel allebei eigenzinnige types die qua muziek talloze gedaantes aannemen. Het valt misschien niet meteen op, maar in het nummer Nátúrra is Yorke subtiel op de achtergrond te horen. Het woeste nummer is een ode aan de IJslandse natuur en moest bewustwording creëren om deze te beschermen.
If You Say the Word - Radiohead
We sluiten de playlist af met If You Say the Word, een van de nieuw te beluisteren nummers op Kid A Mnesia. Het is een echte slowburner in de stijl van You And Who's Army? (dat op Amnesiac te vinden is). Bij het dromerige nummer hoort een clip waarin een groep zakenmannen wordt ontvoerd. De clip is net zo geheimzinnig als het nummer zelf en onderstreept maar weer de eigenzinnigheid van Radiohead.
Samenstelling en tekst: Jasper van Quekelberghe
Vormgeving: Judith de Rond
Illustratie: JK106975
