Het Te Deum is een oude gregoriaanse hymne. Een mooie, maar twijfelachtige legende beweerde dat het een beurtzang was tussen de heiligen Ambrosius en Augustinus. Frankrijk kent een triomfantelijke traditie van Te Deum-toonzettingen als uiting van koninklijke pracht en praal. Denk aan de Te Deums van Lully en Charpentier. Zelfs Napoleon wilde een Te Deum, zo merkt componist en organist Thierry Escaich
… op. Hij zag dat de tekst naast triomfantelijke ook boetvaardige kanten bevat. Al eerder wist Giuseppe Verdi die lichte en donkere kanten meesterlijk te vangen in zijn Te Deum. Thierry Escaichs Te Deum doet daar qua idee wel wat aan denken, ook al is de muziek totaal anders. Want het vlamt bij Escaich, alsof de muziek een vuurstorm aanzuigt. Aanleiding voor het werk, hier live opgenomen, was de herrijzenis van de Parijse Notre-Dame na de bijna fatale brand van 1919. Vandaar dat het Latijn afgewisseld wordt met poëtische teksten over vuur als verwoestende kracht en religieus symbool. Escaich doorkruist het oratorium met orgelimprovisaties. (HJ)plus
