De achtste en negende symfonie van de hoogbejaarde Ralph Vaughan Williams zijn helaas niet zo bekend geworden als sommige van zijn eerdere werkstukken. Kennelijk spreekt hun weerbarstige heroïek minder aan dan de elegische vergezichten van de derde of de vijfde. Toch hebben ook die late symfonieën hun eigen kracht en hun eigen humane gezicht. Zo is de Negende, uit Vaughan Williams laatste levensjaar
… voltooide, niet het werk van een vermoeide oude man die afscheid neemt van het leven. Het lijkt zelfs alsof hier voor de componist een nieuwe fase aanbrak, alsof hij het componeren over zijn naderende dood heen heeft willen voortzetten. (HJ)plus
