Bernart de Ventadorn is één van de eerste troubadours van een enorme hoeveelheid artiesten die in de tweede helft van de 12e eeuw het zuidwesten van Frankrijk overspoelden. Zij zorgden voor de literaire uitbuiting van de locale taal, de ‘langue d’oc’. De meeste troubadours waren actief binnen de aristocratische hofcultuur, hoewel zij vaak van eenvoudige komaf waren. Zo ook Bernart: waarschijnlijk
… was hij de zoon van een bakker. Hij bleek een getalenteerde jongen en leerde waarschijnlijk schrijven en zingen van zijn beschermheer, graaf Eble III van Ventadorn. Als troubadour was hij vermoedelijk tussen 1147 en 1180 actief, en reisde met zijn kunsten rond, tot in Engeland aan toe. Uiteindelijk keerde hij echter terug naar de Dordogne, waar hij monnik werd. Bijzonder van Bernart is dat we van hem relatief veel muziek kennen: van de 45 nu bekende gedichten zijn 18 van muziek voorzien. Bovendien heeft Bernart (door zijn reizen?) een grote invloed gehad op de trouvères – de noordelijke tegenhangers van de troubadours. (TC)plus
