De enige dirigent aan wie vele wetenschappelijke publicatiereeks zijn gewijd. Geen toeval, want Furtwängler was dirigent en denker over muziek. Hij was geobsedeerd door het idee dat de grote symfonische stijl van de negentiende eeuw in het componeren van de twintigste eeuw geen rol meer speelde. Het was derhalve zaak dat in de interpretatie die traditie in leven bleef. Vandaar dat Furtwängler
… maximale vrijheid in zijn dirigeren de hoofdzaak vond; precisie in orkestspel interesseerde hem niets. De typische Furtwängler-opname blinkt uit door eigenzinnigheid in frasering en opvallende fluctuaties in het tempo. Juist omdat zijn uitvoeringen unieke ‘her-scheppingen’ moesten zijn (en vaak ook waren), wordt iedere verdwaalde Furtwängler-opname weer op cd heruitgebracht. (JvG)plus
