Beethovens enige opera kende een moeizame ontstaansgeschiedenis en is eigenlijk altijd een problematisch geval gebleven. De plot kent nauwelijks spanning en wordt in het begin afgewisseld met een nevenintrige die nauwelijks van de grond komt. Het verhaal van Leonore die, vermomd als de jonge man Fidelio, haar man Florestan redt van een wisse dood is algemeen geïnterpreteerd als de overwinning van
… liefde en rechtvaardigheid op tirannie en onderdrukking. Daarmee heeft dit stuk een ethische lading die gemakkelijk met het ‘Alle Menschen werden Brüder’ uit de Negende symfonie kan concurreren. Een en ander neemt niet weg, dat de muzikaal het meest overtuigende nummers uit deze opera zich niet door dramatisch effect onderscheiden. Het beroemde kwartet uit de eerste akte illustreert dat het beste: prachtige muziek, maar op het toneel gebeurt er niets. (JvG)plus
