Dietrich Fischer-Dieskau (1925-2012) is zonder twijfel een van de belangrijkste zangers van de twintigste eeuw. Dit is te horen in een ontstellende hoeveelheid opnamen die hij gemaakt heeft: 542 volgens de Duitse discografe Monika Wolf.
Hij zong in opera's, operettes, Bach-passies, maar was toch vooral beroemd als een vlammend en geniaal vertolker van het Duitse Lied. Als twintiger begon zijn indrukwekkend snelle carrière. Al in de legendarische opname van Wagners Tristan und Isolde, in 1952 onder leiding van Wilhelm Furtwängler, viel Fischer-Dieskau op als uitzonderlijk volwassen talent. Hij nam de rol van Kurwenal op zich, de dienaar van Tristan.
Zeven keer nam hij het summum van het liedrepertoire, Schuberts Winterreise, op. De eerste verscheen in 1955, een opname met de pianist Gerald Moore, met wie hij nog veel zou samenwerken. Deze vroege opname van de Winterreise bracht Fischer-Dieskau meteen veel lof en bewondering.
Naast de liederen van grootheden als Franz Schubert, Robert Schumann en Hugo Wolf brak Fischer-Dieskau ook een lans voor minder bekend lied-repertoire. Een prachtig voorbeeld is het werk van Carl Loewe, waarvan een selectie op deze cd uitkwam. In diens Erlkönig laat Fischer-Dieskau zijn enorm meeslepende interpretatiekunst fantastisch horen, van fluister- tot brulklanken aan toe.
Een van de vele hoogtepunten uit de orkestliederen die Fischer-Dieskau opnam, was zijn vertolking van Mahlers Lieder eines fahrenden Gesellen samen met Rafael Kubelik, op deze cd. In Die zwei blaue Augen laat Fischer-Dieskau onder meer indrukwekkend zijn hogere stem horen.
Voor de beginnende luisteraar zijn er vele prachtige cd-boxen verschenen met een staalkaart uit Fischer-Dieskaus discografie. Deze box, met maar liefst 23 cd's en 2 dvd's, is de meest recente; The art of Dietrich Fischer-Dieskau is met 2 cd's een stuk beknopter.
