Terug naar boven

Rock: Hawkwind - Space Ritual

De Britse groep Hawkwind bestond in de jaren 70 niet om esthetische muziek te maken. Hun duistere space-hymns zijn opgebouwd uit metalige, zich eindeloos herhalende gitaarriffs, schrille saxofoonnoten, onaardse elektronische geluiden en staccato mannenzang. Hun live-shows of zogenaamde Space Rituals worden omlijst met dwingende poëzie, mysterieuze visuals, licht van flikkerende stroboscopen en naaktdans. Het live album Space Ritual uit 1973 zuigt je mee in de nachtmerrie of bad trip van Hawkwind: ‘Space is infinite. It is dark’.

Hawkwind - The Black Corridor

De Brit Dave Brock leidt in de jaren 60 een typisch hippieleven. Hij zwerft als straatmuzikant rond door Europa en speelt kortstondig in een Amsterdamse band. Terug in Londen vestigt hij zich in de hippe wijk Notting Hill waar hij het buskeren voortzet. Tegelijk groeit zijn fascinatie voor (post)psychedelische bands als Pink Floyd en het Duitse Can. De eerste contouren van een band ontstaan vanuit de underground scene rond Ladbroke Grove. Onder de (non)naam Group X crashen zij een festival met de vraag of zij (voor niets) 20 minuutjes mogen spelen. De eminente BBC-dj John Peel is aanwezig en onder de indruk. Zo ontstaat Hawkwind, die op het eerste titelloze album (1970) de vroege contouren van hun space rock combineren met meer toegankelijke songs van Brock uit zijn busker-tijd.

Hawkwind - Hurry On Sundown

Wars van de rockelite van de jaren 70 spelen Hawkwind vooral op gratis festivals en benefietshows. Ze winnen daar veel fans mee. Uit een komen en gaan van bandleden groeit anno 1972 de favoriete bezetting en de signature space rock van Hawkwind. Saxofonist, fluitist en zanger Nik Turner heeft de freejazz omarmd in Berlijn en wil dit met rock combineren. Michael Davis alias Dik Mik maakt zelf een geluidsgenerator waarmee hij, gecombineerd met echo, space-geluiden kan produceren. Hij vraagt ook zijn drugsmaatje Lemmy Killmister in de band op bas en zang. De laatste verzorgt de vocalen op de nabewerkte livetrack Silver Machine. Het nummer wordt een onverwachte hit in 1972, ook in Nederland waar het de 15de plaats in de Top 40 behaalt.

Hawkwind - Silver Machine

Op Ladbroke Grove is de redactie gevestigd van het undergroundblad Friends (later Frendz). Vormgever Barney Bubbles sluit zich aan bij de Hawkwind-entourage en ontwerpt hoezen als psychedelische art deco-landschappen vol mysterieuze symbolen en naakte vrouwen. Samen met lichtman Liquid Len omlijst Bubbles de Hawkwind-shows met soortgelijke visuals. Friends-schrijver Robert Calvert - een manisch depressieve dandy - zingt, declameert poëzie en giet het groeiende Hawkwind-circus in een van dystopische sciencefiction en visionaire waanzin doortrokken concept. Friends-redacteur en sciencefictionschrijver Michael Moorcock levert teksten aan. De club wordt gecompleteerd door de bevallige Stacia Blake, die op een avond ineens naakt op het podium staat te dansen en daarna blijft. Met deze club wordt de multimediashow Space Ritual gecreëerd, bekostigd met de opbrengsten van Silver Machine.

Hawkwind - Sonic Attack

De wereldwijde tournee en het livealbum Space Ritual zijn de grootste successen die Hawkwind zal kennen. Na nog twee sterke albums in reeds fluctuerende bezettingen valt de succesvolle kern uit elkaar. Lemmy wordt tot zijn eigen verdriet ontslagen, maar keert ijzersterk terug met Motörhead. Calvert gaat een knipperlichtrelatie aan met Hawkwind, maar overlijdt in 1988. Stacia trouwt en sticht een gezin. Alleen Brock blijft altijd trouw aan Hawkwind en levert met The Future Never Waits in 2023 het 35e studioalbum van de band af. Space Ritual laat onbetwiste sporen na in de metal, punk, elektronische muziek en progrock.

Hawkwind - Born To Go

De dubbel lp Space Ritual kent meerdere heruitgaven. In 2023 verscheen de ultieme 50th Anniversary Deluxe Box met 10 cd’s, een blu-ray, veel foto’s en het prachtige artwork van de in 1983 overleden Bubbles.

MR