Onze gids in het zuiden is Bart Storcken. Deze accordeonist, pianist, liedjesschrijver en presentator uit Heerlen speelt met onder andere Rowwen Hèze (als er een pianist of extra accordeonist nodig is), Beppie Kraft en Frans Pollux. Daarnaast is Bart lid van Herberg de Troost en speelt hij, net als eerdere jaren, in juni '24 weer op Pinkpop met het accordeon-duo Träcksäck. Al deze activiteiten worden verbonden door zijn enthousiasme (‘Is er iets mooiers dan mensen enthousiasmeren, ze samen te brengen, ze mee te laten doen of ze over een streep te trekken?’) en zijn liefde voor de Limburgse muziek: ‘Toen ik jong was heb ik het ook wel in het Engels geprobeerd, maar vooral in persoonlijke liedjes kun je beter dicht bij jezelf blijven en in je eigen taal en dialect zingen.’
Limburgs Glorie - Harmonie van de Oranje-Nassau mijnen
In 1974 werd in Limburg de laatste mijn gesloten. Dat had niet alleen grote gevolgen voor de werkgelegenheid, maar ook voor een keur aan muziekkorpsen. Iedere mijn had een eigen blaaskapel of harmonie, gevormd door mijnwerkers.
Bart: ‘Mijn opa werkte in de mijnen en was tambour maître in de harmonie. De mijnen steunden de harmonieën omdat deze de mijnwerkers verbonden en bijna als het Romeinse idee van brood en spelen. Ze speelden op feesten en defilés, maar ook op begrafenissen. Veel dorpen hebben nu nog eigen harmonieën en ook die houden de mensen – jong en oud – bij elkaar.’
Limburg Allein - Jo Erens
Jo Erens (1928-1955) behoorde tot de Limburgse troubadours die in de vorige eeuw over hun thuisgrond en eigen cultuur begonnen te zingen. Erens vertelde in zijn liedjes over zijn geliefde Limburg in Sittards dialect. De troubadours droegen bij aan het groeien van een eigen Limburgse identiteit.
Geneet van 't laeve - Sjef Diederen
Niemand bezingt het Limburgse gevoel zo helder als troubadour Sjef Diederen (1932-2012). Zijn lied Geneet van ’t leave is bijna een alternatief Limburgs volkslied dat jong en oud kent.
Bart: ‘Ondanks tegenslagen toch genieten van het leven en kijken naar de kleine geneugten om je heen. Iedereen zingt het hier mee.’
Nao ’t zuuje – Lex Uiting
In de documentaire Nao ’t zuuje (2017) wordt de bekende televisiepresentator, journalist en liedjesschrijver Lex Uiting gevolgd terwijl hij vanuit zijn woonstad Amsterdam de trein pakt naar zijn geboortestad Venlo. Hij is verkozen tot Prins Carnaval en bezoekt zijn trotse familie voordat hij, in vol ornaat als stadsprins het podium betreedt. Het door Uiting geschreven en gezongen themalied in traditie van de troubadours, beklom meteen de hoogste regionen van de L1 Limburgse Top 100 en is terug te vinden in de NPO Top 2000.
Blaosmuziek - Gé Reinders
De in 1953 te Beringe geboren muzikant en liedjesschrijver Gé Reinders keerde ook met succes terug naar zijn wortels. Vanaf eind jaren 70 speelde Reinders in de Roermondse popgroep Girls Walk By en bracht hij onder eigen naam een aantal Engelstalige platen uit. Hij brak in 1999 pas echt door met het lied Blaosmuziek, een melancholieke en nostalgische ode aan de blaasharmonieen van weleer. Daarop maakte Reinders een aantal albums vol kopermuziek en trad hij op met fanfares uit heel Nederland.
Hald mich ’s vas - Neet Oét Lottum
Ook Hald mich ’s vas van de band rond muzikant, schrijver, journalist en theatermaker Frans Pollux eindigt steevast hoog in de Limbo Top 100. De zeer actieve Pollux werd in 1977 geboren in Tegelen en woont en werkt in Venlo waarvan hij ooit ook stadsdichter was. Hij eert, vaak op originele en eigenzinnige wijze Limburg in zijn liedjes, gedichten, podcasts en columns. Bart begeleidt Pollux onder andere in diens muzikale theatershow Het Apparaat.
Bart: ‘Er zijn er maar weinig zoals Frans en ik werk graag met hem samen.’
In d'n hiemel - Beppie Kraft
De muziektraditie verbindt Limburgers van alle leeftijden en standen. Een icoon hiervan is Beppie Kraft. Geen Limburger die niet houdt van de levensliederen van deze grote kleine vrouw uit Maastricht. Bart werkt regelmatig met haar samen.
Bart: ‘Ze heeft een mooie stem en hoewel Beppie nauwelijks beweegt op het podium raakt zij je meteen tijdens haar optredens.’ Toen in de coronatijd de anderhalve meter afstand werd geïntroduceerd, verbasterde hij dit tot Hou een Beppie afstand en begreep iedereen in Limburg meteen wat hij bedoelde.
De Peel in brand - Rowwen Hèze
Americana uit het Limburgse America, daarmee breekt de groep Rowwen Hèze sinds 1985 menig Nederlands theater of ander podium af. De groep rond zanger Jack Poels schuwt daarnaast gevoeliger repertoire niet. Ze zijn voor Limburg wat Skik was voor Drenthe of Normaal voor de Achterhoek.
Bart: ‘Toen ik ongeveer 16 jaar was zag ik voor het eerst Rowwen Hèze spelen en de boel op zijn kop zetten.'
Ich höb gein zin vandaag - Herberg de Troost / Skinnie
Inmiddels speelde Bart met Rowwen Hèze en werkte hij samen met onder andere Poels in het project Herberg de Troost.
Bart: ‘We speelden op bijzondere locaties als een kerk of een kas. Daar creëerden we een herberg of een plek waar je kunt uitrusten, opwarmen en natuurlijk drinken. We deden dit in de winterperiode en er waren soep en planken met hapjes. Maar vooral werd er natuurlijk veel gezongen en gelachen.’
Laeve in de brouwerie – Träcksäck
Samen met Rowwen Hèze -accordeonist en pianist Tren van Enckevort vormt Bart het duo Träcksäck. In 2022 verscheen hun eerste album Leave in de Brouwerie.
Bart: ‘De nummers schreven we in no-time en we speelden onder andere op Paaspop en Zwarte Cross. Ieder jaar bouwen we een feestje in een tent op het Pinkpop-terrein met gasten als Beppie Kraft, Django Wagner en Peter Beense.’
Kayuta Hill - Partner
Nu Pinkpop toch ter sprake is gekomen; natuurlijk heeft Limburg ook Engelstalige popgroepen en beroemde metalbands als Epica en After Forever. Een van Europa’s grootste popfestivals was immers altijd om de hoek voor Limburgers en van invloed op jonge lokale muzikanten, die soms zelf het festivalpodium wisten te bereiken. Zo speelde Epica in 2014 op het festival. De Limburgse rockgroep Partner had in 1978 een bescheiden nationale hit met Kayuta Hill en stond dat jaar op Pinkpop.
Sollicitere - Janse Bagge Bend
Met een punkversie van Gimme Some Loving, verbasterd tot Sollicitere, klaagde Janse Bagge Bend in 1982 niet alleen de jeugdwerkeloosheid in Limburg aan. Het werd als protestlied tegen de heersende jeugdwerkeloosheid in Nederland een landelijke top 10-hit en een jaar later speelden zij op Pinkpop. De groep, die in 1979 begon als dweilorkest, bestaat anno 2024 nog en speelt met veel succes door heel Limburg.
Bart: ‘Frontman en trombonist Tom Meisen is een neef van mijn moeder. Hij speelt sinds 1974 ook in de WW-Band. Nog steeds heel rebels allemaal.’
We vervolgen deze zuidelijke Playlist+ met een drietal jonge acts die thuis zijn in hedendaagse pop, r&b en hiphop.
Nachtleven – ANBU
Zoals het hiphop-collectief ANBU uit Venlo of Nevlo, zoals ze de stad steevast zelf noemen. Met een zachte g en een vermenging van Limburgs met Nederlands en hiphop-slang, brak deze club in Nederland door met het stevige Barkie Op Zak. Dit nummer over de stad onveilig maken met een briefje van 100 of een barkie op zak – verdiende miljoenen streams. Wij kiezen voor Nachtleven met soortgelijk thema. Rapper Jiri11 brengt ook solowerk uit.
Arcade – Numidia
De Marokkaans-Nederlandse zangeres Numidia El Morabet behaalde tot groot ongenoegen van veel publiek en televisiekijkers in 2015 net niet de eerste plek bij The Voice Kids. Na duetten met onder andere Ronnie Flex (Meli Meli) en Famke Louise (Alleen Wij) belandde de nog jonge zangeres uit Venlo in 2023 bij het programma Beste Zangers. Hier zong zij een indrukwekkende Nederlands-Tamazight versie van het nummer Arcade (Duncan Laurence).
Nobody Knows - Solomon
De Maastrichtse indie-band Solomon opende de deuren naar België en Duitsland door een optreden op het Maastrichtse Bruis Festival. Daarna gooiden zij hoge ogen in 2023 op Eurosonic/Noorderslag in Groningen. Met de baritonzang van Koen de Witte in de hoofdrol klinkt Solomon mineur en donker, maar hun muziek is tegelijk doortrokken van schoonheid. Met het indrukwekkende debuutalbum It’s All Downhill From Here (2023) heeft Solomon de toekomst.
Ram Kiks! - Jo Didderen & L' Equipe de Rêve
Contrabassist Jo Didderen speelt met internationale namen uit de jazz en popmuziek. Daarnaast doceert hij op het Maastrichts conservatorium. Op zijn 50e vond hij het tijd voor een eigen band en dat werd het Limburgse octet L' Equipe de Rêve. De groep bouwt graag muzikale feestjes waarin energieke souljazz en latin jazz domineren. Zo eindigen we deze Playlist+ niet alleen met de crème de la crème van de Limburgse jazz , maar vatten we deze ook samen met de Zuidoost-Limburgse term ‘ram kiks’. Dat betekent zoiets als vet cool, leip, sick of een andere enthousiaste kreet en wordt soms gevolgd door ‘Alaaf Ouwhoer!’
Tekst, interview en samenstelling – Mark Ritsema
Vormgeving – Judith de Rond
Illustraties zijn afkomstig van diverse albumcovers uit de collectie van muziekweb.nl
