Net als de draaiende derwisjen, is muziek een wezenlijk element binnen de Mevlevi soefiorde. Kudsi Ergüner is een van de voornaamste bespelers van de ney (holle rietfluit) en een Mevlevi-grootmeester.
Muziek functioneerde voor Ottomaanse militairen een vorm van aanmoediging. De trom geeft met ijzeren regelmaat het marsritme aan, terwijl de melodieën soms opvallend weemoedig zijn.
De 17e eeuwse Moldavische prins Dimitrie Cantemir was een typische uomo universale. Naast filosoof, schrijver en musicoloog componeerde en preserveerde hij ook Ottomaanse hofmuziek.
Cemil Bey werd geboren in de nadagen van het Ottomaanse Rijk en was een virtuoos op zowel de tambur als de kemençe. In 1916 overleed hij, maar gelukkig bestaan er nog primitieve opnames van zijn spel.
Ook improvisaties (taksim) maken een belangrijk deel uit van de Ottomaanse muziek. Deze maken gebruik van één van de vele makams, het complexe toonsystemen die in deze muziek worden gebruikt.
De muziek uit het Ottomaanse Rijk kent onder meer Turkse, Griekse, Arabische en Perzische invloeden. Vanaf de 15e eeuw ontwikkelde de muziek zich tot een belangrijk onderdeel in verschillende groepen in de samenleving: zowel voor militairen en religieuzen als voor mensen aan het hof.
