Serge Rachmaninov werd vooral bekend door zijn piano- en orkestwerken. Hij schreef echter ook een aantal koorwerken die niet minder van belang zijn: de Liturgie van St. Johannes Chrisostomus, de Vespers en De klokken. Het laatstgenoemde werk is een cantate naar een tekst van Edgar Allen Poe. In The Bells weet Poe dankzij obsederende rijmklanken de magie van klokken op te roepen. Rachmaninov maakte
… uiteraard gebruik van een vertaling; het was de dichter Kostantin Balmont kennelijk gelukt om Poe's klankrijke taal om te zetten in gelijkwaardig Russisch. Het gedicht schildert de vier stadia van het menselijk leven aan de hand van vier soorten klokken: zilveren sleebellen, gouden bruiloftsklokken, koperen alarmklokken en ijzeren doodsklokken. In het naargeestige laatste deel verklankte Rachmaninov zijn ongezonde obsessie met de dood. Dan echter klinkt er nog een ontroerende melodie in de strijkers, waardoor alles ineens in een veel milder licht komt te staan. Rachmaninov droeg De Klokken op aan Willem Mengelberg, die het werk overigens nooit zouden uitvoeren. (HJ)meer
