Symfonie nr.5, op.82 in Es gr.t.

Vandaag van tien tot elf zag ik 16 zwanen (...) Mijn God, wat een schoonheid! Lang cirkelden ze boven mij. (...) Hun roep was van hetzelfde houtblazerstimbre als bij kraanvogels’. Het was deze natuurbelevenis die Sibelius inspireerde tot het majestueuze koperthema in de finale van zijn Vijfde Symfonie. Vanwege dit soort passages wordt Sibelius vaak afgedaan als een typisch Scandinavische ‘schilder’… van eeuwig zingende bossen. Dit vooroordeel doet hem echter groot onrecht, want zowel zijn symfonische gedichten als symfonieën laten grensverleggende experimenten zien. Luister bijvoorbeeld hoe in de Vijfde Symfonie naadloos accelereert van het eerste naar het tweede deel, zodat je – althans zonder partituur – niet goed kunt waarnemen waar het één ophoudt en het andere begint. (HJ)meer