Op woensdagavond 16 december 2015 overleed Aafje Heynis op 91-jarige leeftijd in een zorgcentrum in Huizen. Ze was een van de grootste zangeressen die Nederland gekend heeft. Met haar diepe, warme altstem en doorleefde vertolking wist ze veel luisteraars te ontroeren. Een korte terugblik op haar leven.
Aafje Heynis groeide op in een eenvoudig arbeidersgezin in Krommenie. Met haar bescheiden en dienstbare karakter zou een carrière als verpleegster logisch zijn geweest. Maar een dirigent van de lokale zangvereniging was zo onder de indruk van haar bijzondere stem en zangtalent dat hij haar stimuleerde zich verder te ontwikkelen als zangeres.
Dankzij financiële steun van Zaanse ondernemers als Verkade en Albert Heyn kon Aafje na de oorlog gaan studeren in Amsterdam. Daar kreeg ze les van sopraan Aaltje Noordewier. Ook medemusici als sopraan Jo Vincent, bas Laurens Bogtman en koordirigent Anthon van der Horst steunden haar, en ze werd een geliefde concertzangeres.
Haar grote doorbraak kwam in 1958, toen ze de Altrapsodie van Brahms vertolkte met het Concertgebouworkest onder leiding van Eduard van Beinum. In binnen- en buitenland trad ze op met beroemde dirigenten en vertolkte repertoire van Bach, Händel, Mendelssohn, Beethoven, Brahms en Mahler. Naast het zingen in oratoria wijdde ze zich ook aan de liedkunst.
In 1983 stopte ze abrupt haar zangcarrière. Haar man bleek ongeneeslijk ziek, en ze wilde bovendien stoppen op het hoogtepunt van haar carrière. Ze ging nu vooral lesgeven. Een bekende leerlinge van haar is Charlotte Margiono.
In de jaren negentig bracht Philips oude opnamen van Aafje uit op cd’s. Het album Dank sei Dir, Herr won zelfs een gouden plaat.
