Tam tam

Met recht kan Tam Tam (1978-1979) worden beschouwd als een staalkaart van de Haagse School. Diderik Wagenaar componeerde het voor en in samenspraak met ensemble Hoketus. Net als het stuk Hoketus van Andriessen is Tam Tam een reactie op de Amerikaanse minimal music uit de jaren zestig en vroege jaren zeventig. Een verschil daarmee is wel dat de procesmatige herhalingstechnieken worden gecombineerd… met een harmonisch gestuurde ontwikkeling met sterke climaxwerking. De titel verwijst naar de klank van de gelijknamige trom en patronen in Afrikaanse muziek. Het ensemble is in tweeën verdeeld, maar beide groepen spelen steeds onregelmatig verdeelde metrische eenheden wat een soort ‘ritmische dissonantie’ oplevert. Een ander uitgangspunt voor het werk is het idee van ademhaling (zoals bij het bespelen van een mondharmonica) met het over en weer bewegen van akkoorden of individuele noten tussen de instrumentale groepen (een compositietechniek waar de naam Hoketus ook naar verwijst). Geheel in Haagse stijl droeg Wagenaar het werk op aan Louis Andriessen ter gelegenheid van zijn veertigste verjaardag. (JWvR)plus