L’Arpeggiata is een oude muziek ensemble dat in 2000 is opgericht en geleid wordt door luitiste Christina Pluhar. Vanuit een open houding met veel ruimte voor improvisatie mengt het ensemble barokmuziek met traditionele volksmuziek en eigentijdse jazz. Zo ontstaat een unieke, verfrissende ervaring.
Na zorgvuldig musicologisch onderzoek brengt Pluhar artiesten uit verschillende muzikale achtergronden samen rond een bepaald project. L’Arpeggiata staat zo garant voor een wervelende sound, gedegen vakmanschap en entertainment! Enkele voorbeelden uit albums in onze muziekweb collectie.
Monteverdi : Teatro d’amore (2009)
Met dit album toont Christina Pluhar en L’Arpeggiata hoe modern de Italiaanse componist Claudio Monteverdi (1567-1643) kan klinken. Op een jazzy manier wordt het lied Ohimè Ch’io Cado vertolkt.
- Ohimè ch’io cado (met Philippe Jaroussky)
Via crucis : Rappresentazione della gloriosa passione di Cristo (2010)
Dit album is geïnspireerd op de passiespelen die sinds de middeleeuwen in Italië opgevoerd worden. Een passiespel is een voorstelling met theater, muziek en dans waarin de lijdensweg van Christus uitgebeeld wordt. Op het album staan 17de-eeuwse barokmuziek en eigentijdse werken. Ook het Corsicaanse vocaal ensemble Barbara Furtuna werkte mee aan het album.
- Maria (met Barbara Furtuna)
Los pájaros perdidos : The South American project (2012)
Een album gewijd aan de levendige Zuid-Amerikaanse volksmuziek. Die blijkt vaak een interessante mengeling te zijn van oorspronkelijke Indiaanse volksmuziek, barokmuziek van de Spaanse veroveraars en de polyritmische muziek van Afrikaanse slaven.
- Duerme negrito (met Philippe Jaroussky)
Mediterraneo (2013)
Met het album getiteld Mediterraneo nam L’Arpeggiata ons mee voor een muzikale rondreis langs de Middellandse Zee: Portugal, Spanje, Zuid-Italië en Griekenland.
- Tres sirenas (met Vincenzo Capezzuto, Katerina Papadopoulou & Raquel Andueza)
Music for a while : Improvisations on Purcell (2014)
Dit album is gewijd aan zestien liederen die de Engelse componist Henry Purcell (1659-1695) schreef voor het Engelse muziektheater. Klassieke zang en jazzimprovisatie - door klarinettist Gianluigi Trovesi en jazzgitarist Wolfgang Muthspiel - wisselen zich af.
- Strike the viol (met Raquel Andueza)
Orféo Chamán (2016)
Ter gelegenheid van de opening van een gloednieuw theater in Bogotá, Colombia creëerde Christina Pluhar de fantasievolle en kleurrijke opera Orféo Chamán. In een combinatie van zelf gecomponeerde muziek, oude muziek en volksmuziek komt een verhaal tot leven waarin het Griekse verhaal over Orfeo verweven is met pre-Colombiaanse mythologie en sjamanistische rituelen.
- fragment uit Orféo Chamán (met o.a. Vincenzo Capezzuto)
Handel goes wild (2017)
Hier is de muziek uit de opera’s van Georg Friedrich Händel (1685-1759) in een nieuw ‘jazz-flavoured’ jasje gestoken.
- Arrival of the Queen of Sheba
Alla Napoletana (2021)
Na enkele meer klassiek georiënteerde albums staat in dit abum de Zuid-Italiaanse stad Napels centraal. Deze stad was een belangrijk centrum van opera. In Napels waren de grenzen tussen kunst- en volksmuziek, geestelijk en werelds, kerk, paleis en straat vager dan waar dan ook. Met muziek van de 17de tot 20ste eeuw en populaire liedjes en dansen, waaronder de levendige, uitzinnige dans tarantella.
- La tarantella
(SvdP)
