Rachmaninovs Rapsodie op een thema van Paganini, op.43 wordt in de volksmond wel zijn vijfde pianoconcert genoemd. Sinds kort maakt ook een arrangement van Rachmaninovs Tweede Symfonie aanspraak op deze titel. In opdracht van Brilliant Classics vervaardigde Alexander Warenberg (1952) een pianoconcert op basis van Rachmaninovs beroemde symfonie. Het werd geen letterlijke transcriptie met obligate
… pianopartij, maar een echt Rachmaninoviaans driedelig pianoconcert, compleet met een hondsmoeilijke cadens. Deze keuze had wel tot gevolg dat Warenberg diep in het oorspronkelijke materiaal moest ingrijpen. Het bijna één uur durende werk werd met twintig minuten ingekort, waarbij het Scherzo grotendeels verviel. Verder sleutelde Warenberg aan de harmonie en voegde eigen melodieën toe. Maar de grootste wijziging is de toevoeging van de solistische pianopartij, waarbij Warenberg overigens bijzonder stijlgetrouw te werk ging. Voor de onverzadigbare Rachmaninov-fan is dit ‘Vijfde Pianoconcert’ wellicht een feest. De kritische luisteraar daarentegen zou moeite kunnen hebben met de enorme vrijheid waarmee Warenberg met het oorspronkelijke materiaal is omgesprongen. De uitvoering is in ieder geval in goede handen bij pianist Wolfram Schmitt-Leonardy en het Janácek Philharmonic Orchestra. (JWvR)meer
