De gezinssituatie van waaruit Allan Pettersson afkomstig was doet wel wat denken aan die van Beethoven: een agressieve en drankzuchtige vader en een vrome moeder als huissloof. Met zo'n achtergrond hoef je geen support voor een muzikale carrière te verwachten (hier gaat de vergelijking met Beethoven dan ook niet meer op). Niettemin trotseerde de 12-jarige Petterson zijn vader door geld voor een viool te verdienen met het verkopen van prentbriefkaarten. Heel Petterssons oeuvre lijkt een poging te zijn om met deze moeilijke jeugd in het reine te komen. Maar zoals het wel vaker gaat met opstandige zonen: wat men bestrijdt, dat bevestigd men ook. Typerend voor Petterssons moeilijke karakter was een conflict in 1975 met het Stockholms Filharmonisch Orkest, waarbij Pettersson het uitvoeren van zijn werk 'voor altijd' verbood (de ban werd later niettemin teruggedraaid). Sommigen verweten Pettersson dat hij componeerde uit zelfmedelijden. Maar dat was iets wat de componist zelf met klem ontkende (en ook daarin lijkt hij op Beethoven): hij componeerde juist om zichzelf solidair te verklaren met al die anonieme ellendigen die nooit een kans hebben gehad.
meer
