Dankzij initiatieven van harpiste Godelieve Schrama ontstonden harpconcerten van vier jonge Nederlandse componisten. Het zonnige Harpconcert (1999) van Roel van Oosten roept associaties op aan Stravinsky en de Parijse Les Six. Geheel anders is de mooie Pavane Oubliée (1995) van Theo Verbey, waarvan de melancholie doet denken aan Ravel en Vaughan Williams. Gedurfder, maar ook weerbarstiger is
… Fas/Nefas (1959) van Willem Jeths. Het mooist is misschien wel de bijdrage van Jan Rokus van Roosendael. Hij liet zich door het bijbelverhaal van de harp spelende David en de gevaarlijk melancholische koning Saul inspireren tot het concert David and Saul (1998). Het resultaat is prachtige muziek van een bijna tijdloze grandeur, die, ondanks het complexe stemmenweefsel, toch zeer toegankelijk blijft. Godelieve Schrama wordt begeleid door het Radio Kamerorkest onder leiding van Micha Hamel. (HJ)meer
