Het zal wel om praktische redenen zijn dat de combinatie van orgel en orkest niet dagelijks voorbij komt. Repertoire is er genoeg. Het indrukwekkende Orgelconcert van Poulenc is een van de bekendste voorbeelden. Het stuk heeft een dramatiek die onder de huid kruipt, ondanks het stilistisch schipperen tussen
Bach,
Buxtehude en het Franse cabaret. Zo’n topstuk moet de bijdrage van de minder bekende
… Italiaan Bossi wel in de schaduw stellen. ‘Een krachtig, maar enigszins academisch orgelconcert’, aldus Grove Music Online over Bossi’s concert. Dat oordeel is aan de strenge kant. Het concert kent namelijk een aantal bevlogen momenten, waarin de ietwat gedateerde Bossi zichzelf ruimschoots overtreft. Het concert schijnt destijds bewonderd te zijn door niemand minder dan Giuseppe Verdi en de dichter Gabriele D'Annunzio. Fraai is ook de Hymne van Joseph Jongen. Het orgel heeft hier veel minder een solistische rol dan bij Poulenc en Bossi. Orgel en orkest trekken gezamenlijk op, wat het hymnische karakter alleen maar versterkt. (HJ)meer
