Het schrijven van strijkkwartetten lijkt een serieuze zaak, maar wie de correspondentie van de Pools-Russische componist Vainberg (1919-1996) en zijn vriend Dmitri Sjostakovitsj doorkijkt, krijgt af en toe de indruk dat beide heren hun exercities in dit prestigieuze genre slechts als inzet zagen voor een wedstrijdje, waarbij het er om ging wie er de meeste zou schrijven. Vainberg 'won' uiteindelijk,
… want met 17 componeerde hij er twee meer dan Sjostakovitsj, die op 15 bleef steken. Het eerste werk op deze cd is het "Kwartet nr.1, op.2/141". Het stuk werd door Vainberg in 1937 gecomponeerd, maar tijdens de oorlog raakte de partituur zoek. Vainberg heeft in 1985 het werk zo goed mogelijk uit het geheugen weer genoteerd; vandaar het dubbele opusnummer. Het "Kwartet nr.10, op.85" dateert uit 1964 en is opgedragen aan Vainberg's tweede vrouw. Vainberg's laatste kwartet is het "Kwartet nr.17, op.146" uit 1987. Waar Shostakovitsj' late werken door leegte en verlatenheid worden gekarakteriseerd, is Vainberg's late muziek nog vol van vitaliteit. Globaal gezien is in Vainberg's kamermuziek de gelijkenis met de stijl van Shostakovitsj veel minder sterk dan in zijn orkestmuziek, maar het is wel herkenbaar als het typisch Russische gematigd moderne idioom. Het Gothenburg Kwartet brengt deze kwartetten verzorgd voor het voetlicht. (JvG)_meer
