De meeste muziek van deze cd dankt haar ontstaan direct of indirect aan de Britse hoboïst Leon Goossens (1897-1988). Deze zoveelste telg van een zeer muzikale (oorspronkelijk Belgische) familie heeft veel betekend voor de promotie van de hobo. En dat in de eerste plaats vanwege zijn verzorgde expressieve voordracht. Maar ook vanwege de vele compositieopdrachten aan allerlei Britse componisten. Geen
… wonder dat de meeste muziek van deze cd pastoraal en dromerig is, al zijn er ook fellere momenten. Zoals in de ‘jig’ waarmee het Hobokwintet (1927) van Arthur Bliss eindigt. Fraai arcadisch is ook het Hobokwintet (1922) van de veelal Iers geïnspireerde Arnold Bax. Eindeloos meanderend is het stuk van Gerald Finzi, ondanks de pretentieloze titel Interlude (1932-36). (HJ)meer
