Mede-oprichter van het Amsterdams Conservatorium, DaniÙl de Lange (1841 - 1918), was een veelzijdig musicus. Als cellist, kerkorganist, koor- en orkestdirigent maakte hij ook naam in het buitenland. Hij verbleef o.a. in Brussel, Wenen, Polen, RoemeniÙ en Parijs. Uit zijn "Parijse tijd" is dit Requiem (1868) afkomstig. De bezetting bestaat uit twee vierstemmige koren en twee solisten ensembles;
sopraan, alt, tenor en bas. De Lange lijkt hiermee terug te blikken op koorpraktijken uit eind 16e en begin 17e eeuw (Italiaanse dubbelkorigheid) maar het muzikale idioom is echter eigentijds. Het requiem biedt een grote verscheidenheid aan uitdrukking en stemming. Het requiem was aanwezig in de catalogus van het Haags Gemeentemuseum en is "herontdekt" door Willem Noske. Het Nederlands Kamerkoor onder leiding van Uwe Gronostay heeft met een mooie uitvoering terecht de aandacht gevestigd op dit "monument" in de a capella koormuziek van de 19e eeuw. (L.W)meer
