De kora is een 21-snarige harp die voornamelijk door griots in het westen van Afrika bespeeld wordt. Griots (soms ook: juri) zijn dichters, historici en troubadours. De griot-traditie vindt zijn oorsprong in de veertiende eeuw, toen een groot aantal West-Afrikaanse landen verenigd waren in het Malinese Rijk. Volgens de overlevering was de eerste griot een raadsman van de koning. Tegenwoordig zingen griots legendes en lofzangen en zorgen er op die manier voor dat de tradities van het Mande-volk overgeleverd worden aan volgende generaties. In Gambia, Guinea, Mali, Senegal en Guinea-Bissau komen griots voor. Omdat ze alleen onderling trouwen vormen ze een soort aparte kaste. Hun stamboom leidt direct terug naar de eerste griots uit het Malinese Rijk. Tijdens hun vertellingen begeleiden ze zichzelf op de kora, een instrument dat nog het best vergeleken kan worden met een harp of een luit. De klankkast wordt gemaakt van een grote kalebas. Een van de bekendste koraspelers van dit moment is Grammy-winnaar Toumani Diabate.
Een groep van West-Afrikaanse muziekstijlen, die voortkomen uit de griottraditie. Net als de Mande/Mandingo-taalgroep, die zo'n tien West-Afrikaanse landen beslaat, kun je ook spreken van een Mandingo muziekstijlen groep. Voornaamste landen zijn Guinee, Senegal en Mali. In mindere mate ook delen van Mauretanie, Ivoorkust, Sierra Leone, Burkina Faso en Liberia. De basis van het genre ligt bij de griots, Afrikaanse minstrelen en verhalenvertellers, die zichzelf begeleiden op de kora, een Afrikaanse harp. Toen de de elektrische gitaar de functie van de kora overnam en de zangers microfoons gingen gebruiken was de mandingobeat een feit. Mory Kante, Salif Keita en Ali Farka Toure zijn enkele bekende artiesten die laten zien dat moderne muziek en tradities uitstekend samengaan.
