Youssou N’Dour is één van de absolute supersterren van Afrika. Wellicht was hij zich op jonge leeftijd al bewust van zijn toekomst want vanaf 1979 leidde hij Les Super Étoiles de Dakar (Supersterren van Dakar). Die groep was de pionier van de mbalax, de stadsmuziek van Senegal. De combinatie van pop, jazz, Cubaanse ritmes en West-Afrikaanse zang blijkt een winnende en de groep treedt veel op, uiteindelijk ook in Europa. De groeiende Westerse interesse in Afrikaanse pop zorgt ervoor dat N’Dour in 1986 een duet mag zingen op Peter Gabriel’s album So. Vanaf 1990 worden N’Dours soloalbums wereldwijd uitgebracht en ook goed ontvangen. Een duet met Neneh Cherry, 7 Seconds, wordt een hit in 1994 en luidt de definitieve doorbraak van de zanger in. N’Dour zet zich daarnaast in voor veel goede doelen.
(bron: wikipedia)Kayhan Kalhor (Perzisch: کیهان کلهر) is een maestro van Kamancheh en klassieke Perzische muziek.
Kalhor komt uit een Koerdisch gezin en werd geboren in Teheran in 1963.
Hij werkte samen met grote namen uit de klassieke Iraanse (Koerdische & Perzische) muziek zoals Mohammad Reza Shajarian en Hossein Alizadeh, met wie hij het ensemble ‘Masters of Persian Music’ vormde. Zijn niet-aflatende zoektocht naar nieuwe vormen van samenwerking bracht hem samen met onder meer de Indiase muzikanten Shujaat Husain Khan (sitar en... meer
Mariza is geboren in Mozambique maar groeide op in Mouraria, een traditionele wijk in Lissabon. Op vijfjarige leeftijd zong Mariza al fado; haar vader leerde haar de teksten via tekeningen. Als tiener maakte ze vocale uitstapjes naar jazz, blues, gospel en Braziliaanse liederen om uiteindelijk weer bij de fado terug te keren. Mariza is een opvallende verschijning: ze is lang van gestalte, heeft gemillimeterd en geblondeerd kroeshaar en is gekleed in creaties van de Portugese ontwerper Joo Rôlo. Maar indruk maakt ze boven alles met haar bijzonder mooie stem. In 2000 ontving ze de prestigieuze jaarlijkse Best Voice of Fado-award. Haar debuutalbum Fado Em Mim (2002) werd internationaal lovend ontvangen en met de opvolger Fado Curvo (2003) heeft ze haar succes alleen nog maar vergroot.
(bron: wikipedia)Kimmo Pohjonen (16 augustus, 1964) is een Finse accordeonspeler. Pohjonen maakt gebruik van accordeon, stemmen, effecten, surround sound en een lichtshow om bijzondere concertervaringen te creëren.
Zijn muzikale repertoire omvat een veelheid aan muziekstijlen, waaronder folk, dance, klassieke muziek en rock. Zijn studies aan de vooruitstrevende en innovatieve folkafdeling van de Sibeliusacademie in Helsinki waren van doorslaggevend belang in zijn ontwikkeling tot de creatief veelzijdige musicus en artiest die hij heden ten dage is.
Kimmo Pohjonen kreeg twee keer opeenvolgend... meer
Met het debuutalbum La Revancha Del Tango uit 2001 leverde het Franse Gotan Project een sterk visitekaartje af. Op voorbeeldige wijze vermengden Phillippe Cohen Salalle, Christophe H. Müller en Eduardo Makaroff melodieën uit de traditionele Argentijnse tango met moderne muziekvormen als dub en downbeat. De instrumentale bijdragen (o.a. op bandoneon en viool) van Argentijnse topmusici als Nini Flores en Gustavo Beijtelman worden ondersteund door de nieuwste beats uit de electronische muziek. Door de wisselwerking tussen akoestische en electronische instrumenten is Gotan Project ook live een ware belevenis. (MS)
Tony Allen (1940-2020) werd bekend als de drummer van Afrika 70, de vaste begeleidingsband van Fela Kuti. “Zonder Tony Allen had de afrobeat niet geboren kunnen worden”, zou Kuti ooit in een interview gezegd hebben. Allen speelde van 1964 tot 1978 samen met Kuti om daarna solo te gaan. In 1984 verliet hij Nigeria en verhuisde hij naar Europa. Allen werkte onder samen met Charlotte Gainsbourg, Air, King Sunny Ade en Manu Dibango. In 2006 dook de kleine drummer op samen met ex-leden van The Clash en Blur in The Good, The Bad And The Queen.
Eind jaren negentig staat Spaanstalige muziek volop in de belangstelling. Artiesten in Latijns-Amerika en Spanje brengen een zomerse hutspot van stijlen. Ojos De Brujo (‘ogen van de tovenaar’) eert het muzikale erfgoed van Spanje maar koppelt die aan populaire stijlen als reggae en hiphop. Zelf noemen ze hun stijl ‘jip jop flamenkillo’. In de muzikale smeltkroes van de Barcelonese groep kan en mag alles. Daarom wekt het geen verbazing dat Ojos De Brujo samenwerkt met muzikanten van over de hele wereld en een keur aan visuele kunstenaars.
Orchestra Baoabab behoort tot de meest succesvolle Afrikaanse groepen. Hun ‘afro-son’, geïnspireerd op Cubaanse dansmuziek, bracht uin de jaren zeventig de heupen van West-Afrika in beweging. De groep werd opgericht in 1970 en vernoemd naar de karakteristieke baobab-boom die overal in Senegal is te vinden. Verschillende invloedrijke muzikanten passeerden de rangen van de groep. In 1987 viel de groep uiteen, omdat het Senegalese publiek liever de mbalax hoorde. Vanuit het Westen groeide de belangstelling voor de groep en in 2001 kwam het orkest weer bijeen. Het album Pirates Choiche werd één van de best verkopen Afrikaanse albums van 2001.