“Boy loves girl, girl captured by bad man, girl restored to boy by god.” Frederick Ashton was heel kort in zijn beschrijving van het libretto van Sylvia. In 1952 zette de choreograaf Delibes’ vrijwel vergeten ballet opnieuw op de kaart, toen hij een nieuwe versie maakte als showstuk voor Margot Fonteyn. Sylvia (première 1876) is een klassiek ballet met een arcadisch thema. De jongen in Ahstons
… beschrijving is de herder Aminta. Zijn liefde is Sylvia, een volgeling van de godin Diana; de slechte man is Orion, een boosaardige jager, en Eros de god die alles goed maakt. Het libretto wordt beschouwd als het zwakke punt van het ballet, dat zijn roem dankt aan de uitstekende muziek van Delibes. Tsjaikovski was een groot bewonderaar: “Als ik deze muziek eerder had gekend, dan had ik natuurlijk nooit Zwanenmeer geschreven.” Voor de Russische componist vertegenwoordigde de partituur van Sylvia “le joli” in muziek. Het ballet klinkt onmiskenbaar Frans, hoewel Delibes wel degelijk beïnvloed werd door Wagner. Het bekendste onderdeel van de suite is het luchtige Pizzicato. (CP)more
