Voor de vierde zondag na Epifanie componeerde Johann Sebastian Bach de cantate Jesus schläft, was soll ich hoffen (BWV.81). Deze cantate, voor het eerst uitgevoerd op 30 januari 1724, behoort tot de eerste cantatejaarcyclus nadat Bach op 5 mei 1723 het cantorschap in Leipzig aanvaardde.
De cantate haakt in op het bijbelse verhaal waarin Jezus een woeste storm tot bedaren brengt. Dit verhaal is te lezen in het Evangelie van Mattheüs, hoofdstuk 8, verzen 23–27. Jezus bevindt zich met zijn leerlingen op een schip. Terwijl hij slaapt, steekt er een storm op. Hun geloof in een goede afloop neemt met de seconde af, zoals in de eerste drie delen van de cantate te horen is.
(deel 3, een aria, te horen op deze cd gewijd aan Bachs auditie in Leipzig)
Dan wordt Jezus wakker, en spreekt zijn leerlingen streng toe op hun gebrek aan vertrouwen. Direct daarna spreekt hij ook de golven streng toe - en de storm stopt direct. "Schweig, aufgetürmtes Meer!", zo klinkt het dus in de bas-aria.
(De strenge bas-aria op deze mooie cd.)
Aan het eind klinkt er een toepasselijke strofe uit het lied Jesu, meine Freude (dat ook aan de basis ligt van Bachs meesterwerk met dezelfde titel), over de bescherming die Jezus biedt voor de "stormen van de vijand".
(het slotkoraal door Bach Collegium Japan op deze cd)
(HJ/TC)
