Voor de vierde zondag na Pasen componeerde Bach de cantate Wo gehest du hin? Als Bijbellezing kregen de kerkgangers in Leipzig een deel uit Jezus' afscheidsrede te horen: "Nu ga ik weg, naar hem die mij gezonden heeft, maar niemand van jullie vraagt: 'Waar gaat u naar toe?'"
De eerste basaria herhaalt de vraag: 'Wo gehest du hin?' Let op het ritme van de melodie, dat steeds tegen het maataccent ingaat.
(De basaria hier gezongen door Stephen Varcoe)
In de fraaie tenoraria klinkt de vraag eveneens, maar dan vanuit een ander perspectief: 'Mensch, ach Mensch, wo gehst du hin'. De vioolpartij van deze aria is helaas verloren gegaan. Gelukkig heeft men de aria weten te reconstrueren aan de hand van een orgelarrangement uit het midden van de 19e eeuw.
(De tenoraria in Masaaki Suzuki's mooie opname)
Was het ritme van de openingsaria al gedurfd, ook in de altaria zit een effect dat gemakkelijk verkeerd had kunnen vallen. Let op de mal schommelende (sext-) akkoorden, alsof Bach de lachers op zijn hand probeert te krijgen. De moralistische tekst laat echter weten dat dit lachen hol is: 'Man nehme sich in acht, wenn das Gelücke lacht'.
(De altaria in Ton Koopmans uitvoering op deze cd)
(HJ)
