Wellicht is de matige populariteit van zijn muziek de reden dat nog maar nauwelijks bekend is dat Alexander Glazunov (1865-1936) een van de grootste wonderkinde-ren uit de muziekgeschiedenis is geweest. Hij begon weliswaar 'pas' op zijn achtste, maar op zijn zestiende kon hij al de première van zijn "Symfonie nr.1" bijwonen. Glazunov had een ongelooflijk muzikaal geheugen (hij kon complete symfonieën
… naspelen na ze slechts eenmaal te hebben gehoord), een gedegen kennis van de muziekgeschiedenis en een haarscherp gehoor. Daarmee leek voldaan aan alle voorwaarden voor een schitterende carrière. Die kwam er echter maar gedeeltelijk: Glazunov werd weliswaar directeur van het conservatorium van Leningrad, maar zijn muziek wist nooit echt door te breken. In zekere zin komt dit doordat Glazunovs muziek altijd aan die van zijn tijdgenoten wordt afgemeten. Ze mist de aansprekende emotionaliteit van Tchaikovsky, de briljante oosters-Russische kleur van Rimsky-Korsakov en voor iemand die 'de Russische Brahms' werd genoemd, weer de drang en onverbiddelijk strenge organisatie van deze Duitse meester. Wie deze cd beluistert zal echter niet kunnen ontkennen dat de hier opgenomen "Symfonieën nrs.4 & 5, opp. 48 & 55", die van respectievelijk 1893 en 1895 dateren, veel aantrekkelijks hebben. In beide stukken klinkt duidelijk een Russisch geluid door. De langzame gedeelten hebben vaak een weldadig zwaarmoedige toon, waarmee de lichtvoetigheid van de scherzo's goed contrasteert. De finales zijn niet slecht, maar missen een beetje het heilige vuur. Deson-danks valt er veel ge-noegen te beleven aan deze muziek, die hier wordt uitgevoerd door het Philharmonia Orchestra onder dirigent Yondani Butt. (JvG)_meer
