Hoewel geboren in Luzern en aldaar aan het conservatorium opgeleid - onder zijn leraren bevond zich Willem Mengelberg - was Fritz Brun (1878-1959) naar zijn muzikale aard vooral een Duitser en veel minder een typische Zwitser. De Zwitserse muziekcultuur had zich altijd getypeerd door een mengeling van Duitse, Franse en Italiaanse invloeden, maar bij Brun stond het vizier permanent op de noorderburen
… georiënteerd. Hij schreef in totaal symfonieën die qua opzet en omvang weliswaar verschillen, maar in wezen alle zich conformeren aan het Duitse ideaal van de symfonie als het orkestwerk van de grootse stijl. Een duidelijk specimen daarvan is de Symfonie nr.3, die in 1919 door de componist ten doop werd gehouden. Het driedelige werk duurt ongeveer een uur, en karakteriseert zich door de plechtstatige, van meet af aan naar monumentale gewichtigheid strevende toon. Brun beheerste ongetwijfeld zijn vak, maar deze symfonie dreigt af en toe onder haar eigen gewicht te bezwijken. Het meest geslaagd is het relatief lichtvoetige en afwisselende middendeel, een reeks variaties over een Zwitsers-Italiaans kerstlied. Wie zich graag laaft aan de wat steviger symfonische kost, zal zich met deze cd zeker niet vervelen. (JvG)meer
