Midden jaren tachtig begon de Franse symfonische orgeltraditie aan populariteit te winnen en in de jaren negentig nam deze ongekende vormen aan. Er zijn inmiddels ontelbare complete opnamen van de orgelwerken van Franck, en nog een zeer respectabel aantal complete - of bijna volledige - opnamen van de orgelwerken van Widor, Vierne, Saint-Saëns, Guilmant en mindere goden als Chauvet en Lefebure-Wély.
Inmiddels lijkt deze populariteit zich ook steeds meer uit te strekken naar de latere vertegenwoordigers van deze traditie, waarvan Marcel Dupré (1886-1971) wel de voornaamste is. Dupré werd opgeleid door onder anderen Widor en Vierne en maakte razendsnel carrière. In 1914 won hij de prestigieuze 'Prix de Rome', nadat hij twee jaar eerder zijn Parijse debuut als concertpianist had gemaakt. Zijn internationale faam zou echter steeds gestoeld blijven op zijn bijzonder virtuoze orgelspel en zijn improvisatietalent. Er loopt al een serie van Naxos met Dupré's complete orgelwerken gespeeld door verschillende organisten, en daarbij komt nu ook nog een, geheel door de Engelse organist Jeremy Filsell te verzorgen serie. Op het hier besproken derde deel ervan (clx2525) klinken de "Preludes en fuga's op.36", de "Hymnes op.58" en het tweede boek (de nrs. 13-24) van de "Inventions op.50", welke worden gespeeld op het voor dit repertoire prima geschikte Möller-orgel (1979) van de Boniface Church in Siesta Key (Florida). Op de andere cd speelt de Franse organist Philippe Delacour op het Haerpfer-orgel (1930) van de St. Maurice in Freyming-Merlebach een selectie uit de "Preludes en fuga's op.7", "Ave Maris Stella op.18", "Annonciation op.56" en het weinig gehoorde "Vitrail op.65". Delacour heeft inmiddels, net als Filsell ook al meerdere cd's met Dupré gevuld. Het spel van beide heren is prima. Het repertoire is over het algemeen wel aardig, maar, zoals altijd bij dergelijke 'complete-werken'-series, er is nogal wat kaf dat beter van het koren gescheiden had kunnen blijven. (JvG)_meer
