Toen organist Flor Peeters in 1971 door koning Boudewijn tot baron werd geslagen, was hij slechts de derde Belgische musicus die deze eer ten deel viel sinds 1830. Aan deze ridderslag was een veelzijdige en productieve carrière voorafgegaan in België, Nederland en elders. Peeters was gevormd door de school van Jacques-Nicolas Lemmens, het instituut waardoor ook veel van Peeters Parijse collega’s
… direct of indirect waren gevormd. Het Lemmens Instituut stond voor een grondige techniek en een bepaald soort ‘terug naar Bach’-mentaliteit. Toch voelde Peeters zich ook aangetrokken tot de mystiek van César Franck en diens leerling Charles Tournemire. Na Tournemire’s dood werd Peeters zelfs de erfgenaam van de oorspronkelijke (door Franck bespeelde) speeltafel van het orgel van de Ste-Clotilce. Ruim drie decennia na Peeters dood is zijn roem aanzienlijk verbleekt, zoals dat zo vaak is gegaan met organisten en kermusici van zijn statuur. De ietwat raadselachtige D’Arcy Trinkwon breekt niettemin een lans voor dit vergeten erfgoed. D’Arcy Trinkwon is alleen actief als concertorganist. Met zijn talent zou hij zich moeiteloos kunnen verbinden aan een prestigieuze kathedraal, maar dat wil hij niet. Ook cd opnamen lijkt hij te mijden, al is er dan nu wel deze uitgave die op uitnodiging van Hyperion tot stand kwam. (HJ)meer
