Bernd Alois Zimmermann heeft een bijzondere muzikale ontwikkeling doorgemaakt. Als jonge componist werd hij vooral beïnvloed door Stravinsky en Hindemith. Na verloop van tijd begonnen echter ook Schönberg en vooral Webern een rol te spelen, zeker na de Tweede Wereldoorlog, toen componisten als Stockhausen en Boulez de vernieuwers werden. Zimmermann, de oudste van de jonge honden van toen, ging ook seriële muziek componeren, maar dan wel op zijn eigen, extreem expressionistische manier. In deze tijd, vooral in de jaren '50 en '60, ontstonden werken als Perspektiven, Dialoge en de legendarische opera Die Soldaten. In zijn laatste jaren ging Zimmermann een nieuwe, contemplatieve fase in met invloedrijke werken als Photoptosis en Stille und Umkehr. In 1970 pleegde Zimmermann zelfmoord, mede gedreven door ernstige gezondheidsproblemen. Typerend voor Zimmermanns muziek is zijn expressionisme, zijn instrumentatiekunst en het gebruik van citaten van andere muziek. (TC)
meer
