La resurrezione

In vroeger tijden waren de theaters meestal gesloten in de Stille Week. In het Rome van begin 18e eeuw echter kon zelfs de paus niet voorkomen dat de operacomponisten hun theaterinstinct uitleefden in de kerkmuziek. In de Stille Week van 1708 klonk op de woensdag een passie-oratorium van Alessandro Scarlatti. Nog spectaculairder was de uitvoering op Paaszondag van het oratorium La Resurrezione van… de jonge Handel. De ambiance werd gevormd door een speciaal ingericht theater van het Bonelli Paleis, het onderkomen van Handels patroon Francesco Maria Ruspoli. Kosten nog moeite werden gespaard. Vijf topzangers en een groot orkest stonden onder leiding van Alessandro Scarlatti. Het effect zal groots zijn geweest, wat niet weg nam dat stersopraan Margherita Durastanti (die de rol van Maria Magdalena zong) al na het eerste optreden werd vervangen door een castraat. De paus zag nu eenmaal niet graag dat een vrouw haar stem verhief in kerkelijke muziek, ook al was het oratorium feitelijk een verkapte opera. Dit is dus het àndere oratorium dat Handel wijdde aan Jezus Christus. Toch zijn de verschillen met de latere Messiah enorm. De Messiah was een initiatief van Handels librettist Charles Jennens, wiens zorgvuldige compilatie van bijbelteksten terecht geprezen is. Het barokke theater van La Resurrezion komt nu tamelijk pompeus over, ook al zal het resultaat volgens de toenmalige smaak heel effectief zijn geweest. Met veel coloraturen kondigt de engel aan hoe de poorten van de hel zullen worden opengebroken door de Verlosser. Nancy Argenta doet erg haar best deze moeilijke partij te presenteren, waarbij ze overigens wel wat meer ruimte had mogen krijgen van de nog al energiek dirigerende Jan Willem de Vriend. (HJ)meer