In Nederland leidt de operette een kwijnend bestaan, dat grotendeels steunt op de goodwill van (overigens soms zeer goede) amateur-ensembles. In Duitsland is het genre echter nooit van de programma's verdwenen, en dat ziet men niet alleen in de speelplannen van Duitse opera's, maar ook in de onverminderde aandacht waarmee het genre wordt bedacht door nieuwe cd-opnamen. Deze box brengt een van de
… bekendste operettes, Zigeunerliebe van Franz Lehár (1870-1948), in de tot dusver relatief onbekende eerste versie uit 1910. Alleen die aandacht geeft al aan dat men de operette serieus benadert. Een dergelijke puristische trouw aan het 'Werkbegriff' - het idee dat een muziekwerk moet worden uitgevoerd in de onveranderlijke gedaante die de componist eraan heeft gegeven - associeert men eerder met Bach en Beethoven, dan met operette. Dit genre was (en is) immers bij uitstek entertainment, en operettes werden derhalve altijd onbekommerd aangepast, wanneer ze niet het beoogde succes behaalden. Zo schrapte Lehar voor latere uitvoeringen verschillende gedeelten, en componeerde hij waar nodig enkele andere nummers ter vervanging. Overigens is ook op deze opname een later ingevoegd nummer, de Czardas van Ilona, aangehouden, omdat het nu eenmaal een publiekslieveling is. Daarmee schippert deze opname op een aangename manier tussen wetenschappelijke verantwoordelijkheid en slim berekend succes. (JvG)meer