Een groep van West-Afrikaanse muziekstijlen, die voortkomen uit de griottraditie. Net als de Mande/Mandingo-taalgroep, die zo'n tien West-Afrikaanse landen beslaat, kun je ook spreken van een Mandingo muziekstijlen groep. Voornaamste landen zijn Guinee, Senegal en Mali. In mindere mate ook delen van Mauretanie, Ivoorkust, Sierra Leone, Burkina Faso en Liberia. De basis van het genre ligt bij de griots, Afrikaanse minstrelen en verhalenvertellers, die zichzelf begeleiden op de kora, een Afrikaanse harp. Toen de de elektrische gitaar de functie van de kora overnam en de zangers microfoons gingen gebruiken was de mandingobeat een feit. Mory Kante, Salif Keita en Ali Farka Toure zijn enkele bekende artiesten die laten zien dat moderne muziek en tradities uitstekend samengaan.
In de Sahara en Sahel ontwikkelt zich eind 20 ste eeuw een eigen muziekstijl bij bands die zich vormen vanuit de Toearegs, of de nomadische Berberstammen die leven in het Noord-Afrikaanse woestijngebied. Bezwerende, als kamelen deinende ritmes vermengen zich daarbij met kronkelende Arabische melodieën en rauwe blues- en rockgitaren. Een ongepolijst geluid, waar ook het harde bestaan van de Toeareg in doorklinkt, en dat aanvankelijk wordt verspreid op cassettes en telefoonkaarten. Inmiddels is Desert Blues niet meer weg te denken uit de hedendaagse wereldmuziek, met jonge navolgers die er hun eigen, moderne stijlen aan toevoegen.
