World fusion is de mengvorm van jazz en wereldmuziek en/of volksmelodieën. Te denken valt aan de combinatie van jazz met Afrikaans (bijv. Manu Dibango), jazz met Indiase muziek (bijv. Shakti en Trilok Gurtu) en jazz met muziek uit het Midden-Oosten (bijv. Rabih Abou-Khalil). Onder world fusion valt ook de folk jazz, waarin volksmelodieën het uitgangspunt vormen voor improvisaties, bijvoorbeeld in het werk van Jan Garbarek. Apart onderscheiden stijlen binnen de world fusion zijn latin jazz en bossa nova/brazilian jazz.
In de Sahara en Sahel ontwikkelt zich eind 20 ste eeuw een eigen muziekstijl bij bands die zich vormen vanuit de Toearegs, of de nomadische Berberstammen die leven in het Noord-Afrikaanse woestijngebied. Bezwerende, als kamelen deinende ritmes vermengen zich daarbij met kronkelende Arabische melodieën en rauwe blues- en rockgitaren. Een ongepolijst geluid, waar ook het harde bestaan van de Toeareg in doorklinkt, en dat aanvankelijk wordt verspreid op cassettes en telefoonkaarten. Inmiddels is Desert Blues niet meer weg te denken uit de hedendaagse wereldmuziek, met jonge navolgers die er hun eigen, moderne stijlen aan toevoegen.