Louis Armstrong is de eerste jazz-zanger, maar zijn volger Cab Calloway vervolmaakt het met groot succes. Het refrein van zijn noveltysong Minnie The Moocher vraagt nog steeds om voluit meezingen.
Billie Holiday ontwikkelt haar unieke timing en frasering door naar instrumenten te luisteren. Daarnaast klinkt de dramatische levensloop van ‘Lady Day’ door in haar intense en doorleefde voordracht.
Met haar soepele zang en brede stembereik wordt Ella Fitzgerald de belangrijkste vertolkster van standards. Daarnaast ontwikkelt zij het improviserend ritmisch en woordloos zingen of scatten.
De timing en frasering van zijn zingen ontleent Chet Baker aan zijn trompetspel. Een turbulent leven vol pech en verslavingen doen zijn vertolkingen van standards breekbaar en gemeend klinken.
Gregory Porter wisselt eigen nummers af met standards. Bovenal klinkt deze moderne jazz- en soulvocalist, met zijn soepele en warme stem altijd energiek en goed geluimd.
Een smaakvolle repertoirekeuze, klinkend als onderkoelde, zwoel gezongen en feminiene nachtclubjazz, maken de bevallige Canadese pianiste en zangeres Diana Krall populair bij een groot publiek.
Hoewel zang al voorkomt in vroege jazz, is het Louis Armstrong die vorm geeft aan jazz-zang door met woordloze zang (scatten), stembuigingen en timing instrumenten na te bootsen. Vanaf het swingtijdperk blijven mannelijke en vrouwelijke vocalisten standards vertolken.
