Serge Rachmaninov is vooral bekend vanwege zijn piano- en orkestwerken. Hij schreef echter ook een aantal koorwerken, die zeker zo belangrijk zijn: de Liturgie van St. Johannes Chrisostomus, de Vespers en De klokken. Het laatstgenoemde werk is een cantate voor sopraan, tenor, bariton, koor en orkest, naar een gedicht van Edgar Allen Poe. In dit gedicht, getiteld The bells, weet Poe dankzij zeer
… geraffineerd taalgebruik en obsederende rijmklanken de magie van de klokken te evoceren. Rachmaninov maakte voor zijn toonzetting gebruik van een Russische bewerking van Kostantin Balmont, die het kennelijk gelukt was Poe's klankrijke taal om te zetten in gelijkwaardig Russisch. De tekst schildert vier stadia van het menselijk leven aan de hand van vier typen klokken: zilveren sleebellen, gouden bruiloftsklokken, koperen alarmklokken en ijzeren doodsklokken. De eerste drie delen van de cantate werken als het ware toe naar het sombere laatste deel, waarin Rachmaninov zijn bijna morbide obsessie voor de dood verklankt. Helemaal aan het einde, als de bariton zwijgt, laat het orkest echter een korte, maar ontroerende epiloog horen, waardoor het voorafgaande ineens in een veel milder licht komt te staan. Rachmaninov droeg De Klokken op aan Willem Mengelberg en zijn Concertgebouworkest, die het werk overigens nooit zouden uitvoeren. Helaas was het succes van De Klokken maar matig, hoewel Rachmaninov ooit verklaarde het als zijn belangrijkste werk te beschouwen. Redenen genoeg dus om deze sterke muziek te leren kennen, bijvoorbeeld in de uitvoering van sopraan Marina Mescheriakova, tenor Sergei Larin, bariton Vladimir Chernov, The Moscow State Chamber Choir en The Russian National Orchestra onder leiding van Mikhail Pletnev. Deze cd bevat tevens Johannes van Damascus op.1 van Sergei Taneyev. (HJ)_meer
