Karl von Ordonez (1734-1786) behoort tot als componist in de categorie 'dilettanten', of zoals men vroeger zei tot de 'liefhebbers', een term waarmee men duidelijk maakte dat men weliswaar musiceerde, maar tegelijk aanduidde dat men niet tot de (lagere) sociale klasse der musici behoorde. Dat was zonder meer van toepassing voor deze gerechtsbeambte van adellijke komaf, die in Wenen werkte en naast
… zijn baan ook graag componeerde. Zijn aanzienlijke oeuvre omvat opera's, een kleine dertig strijkkwartetten en ruim zeventig symfonieën, waarvan er hier vijf worden uitgevoerd. Bij beluisteren blijkt onmiddellijk dat de term 'dilettant' niet verward moet worden met amateurisme: Ordonez beheerste het vak uitstekend. Opvallend aan de hier gemaakte selectie is dat de meeste stukken in mineurtoonsoorten staan, hetgeen overigens niet karakteristiek is voor Ordonez' oeuvre. Tevens is er nergens sprake van een duistere 'Sturm und Drang'-achtige atmosfeer, zoals die bij Haydn voorkomt. Een 'dilettant' wist natuurlijk in het maatschappelijk verkeer de juiste toon aan te slaan (in tegenstelling tot de ongepolijste vakmusicus), en Ordonez' muziek past daar prima bij. Het zijn aangename, niet al te gecompliceerde driedelige werken, die een fraai beeld geven van de inmiddels vergane muziekcultuur der hogere burgerij. (JvG)meer
