Vooral dankzij zijn Romeinse tryptiek (Fontani di Roma, Pini di Roma, Feste Romane) is de naam van Ottorino Respighi (1879-1936) bekend gebleven. Het opvallende aan de bovengenoemde stukken is dat zij, ondanks hun onmiskenbaar Italiaanse programmatische achtergrond, allesbehalve typisch Italiaans klinken. Respighi was echter een kosmopoliet in zijn muzikale opvoeding. Hij studeerde in Bologna,
… destijds de voorpost van muzikaal Duitsland in Italië, bestudeerde vlijtig de nieuwste Franse partituren en verfijnde zijn orkestratiekennis onder leiding van Rimsky-Korsakov. De op deze cd opgenomen werken demonstreren zeer fraai hoe Respighi zich de fijne kneepjes van deze muzikale tradities eigen maakte. De in 1900 voltooide Variazioni sinfonichi zijn onmiskenbaar op Brahms' Haydn-variaties gemodelleerd. De Preludio, corale e fuga is in opzet ondenkbaar zonder het voorbeeld van Franck, en lijkt tevens het model van Saint-Saëns' Symfonie nr.3 te volgen. In de vierdelige Suite, geschreven tussen 1901 en 1903, en mogelijk later nog bewerkt, is daarentegen het stempel van Respighi's Russische tijd onuitwisbaar. De verschillende stilistische invloeden maken dat deze cd een enigszins kameleontisch beeld schetsen van Respighi als een componist die zijn weg nog niet had gevonden. Tegelijk is duidelijk dat hij al in zijn studententijd kon beschikken over de muzikale flair, het haarscherpe gevoel voor effect en de orkestrale bravoure die zijn latere muziek kenmerkt en dat maakt deze tot veel meer dan slechts een documentatie van Respighi's vroege jaren. (JvG)meer
