De Britse klarinettist en dirigent Michael Collins is een veelzijdig musicus met een wereldreputatie. Op dit album klinkt zijn instrument als een elegante parisienne, die haar melancholie achter een voile verbergt. Te beginnen met Camille Saint-Saëns, die precies een eeuw geleden stierf. In dat laatste jaar, 1921, ontstonden dan toch nog drie sonates voor blazers, waaronder de prachtige Klarinetsonate
… op.167. Luister hoe de klarinet danst en springt in het Allegro Animato (deel 2). Het contrast met het daaropvolgende Lento kan niet groter zijn, alsof er een doodvonnis wordt uitgesproken. Dan een Molto allegro, waarin de ramen tegen elkaar zijn opengezet en er een frisse wind waait. Botsende emoties vinden we ook in de Klarinetsonate van Poulenc, met nota bene een ‘droevig allegro’ (allegro tristamente) als opening. Een aantal stukken zijn concours- of examenstukken. Waaronder de grandioze Première Rhapsodie van Debussy (er kwam nooit een tweede). Ook de Introduction et Rondo van Widor behoort tot die categorie. Laten we hopen dat de studenten Widor niet hebben vervloekt vanwege al die chromatische loopjes, want het is een alleszins charmant stuk. (HJ)meer
