Volgens een - niet bijzonder betrouwbare - overlevering zou Bach ooit gezegd hebben: 'In meinem Bache nur ein Krebs'. Daarmee gaf hij op komische wijze aan dat hij Johann Ludwig Krebs (1713-1780) als zijn beste leerling beschouwde. Krebs kwam in 1726 naar Leipzig om daar van Bach les te krijgen en zou negen jaar lang, tot 1735 bij hem in de leer blijven. In 1737 werd hij organist in Zwickau, een
… positie die hij in 1755 verruilde voor die van hoforganist in Altenburg, waar hij tot zijn dood bleef. Dat Krebs Bachs favoriete leerling was is niet moeilijk voor te stellen. Wie de werken op deze cd beluistert, hoort onmiddellijk hoezeer Krebs in de sporen van zijn leermeester is getreden. In zekere zin is dat direct ook het minpunt van deze muziek: de gelijkenissen zijn soms zo groot dat het woord 'plagiaat' zich opdringt. Nu is dat misplaatst, omdat het hier veeleer gaat om stukken die waarschijnlijk als een soort lesopdrachten zijn geschreven, waarbij werken van Bach als voorbeeld hebben gediend. Zo is de "Toccata en fuga in a" onmiskenbaar afgeleid van Bachs "Toccata in F, BWV.540". Het probleem is echter dat Krebs wel de lengte van Bach kopieert, maar niet de inhoud. Zowel de wat kortere koraalbewerkingen als de grotere werken, zoals het "Preludium en fuga in C" lijden aan een ondraaglijke aaneenschakeling van sequensen, die bij Bach natuurlijk ook voorkomen, maar daar niet de hoofdmoot van het geheel vormen. Aldus biedt Krebs' muziek geen onverdeeld genoegen en een integrale opname van Krebs' orgelwerken, waarvan deze cd het eerste deel is, al helemaal niet. Slechts een enkele maal, zoals in de "Toccata en fuga in E" weet Krebs een wat oorspronkelijker geluid te laten horen. Organist Gerhard Gnann speelt deze stukken heel behoorlijk op het beroemde Gabler-orgel in Weingarten, het is echter niet erg sympathiek is opgenomen. (JvG)_meer
