De Franse barok kende een bloeiende orgelcultuur. Wie ervan wilde genieten moest daarvoor wel een kerkdienst bijwonen, want zoiets als orgelconcerten kende men niet. Toch waren er hypes rond organisten, alsof het rocksterren waren. Claude Balbastre mocht zelfs niet meer tijdens de Kerst spelen, omdat de aartsbisschop van Parijs zich ergerde aan de fans. We weten niet of Jean-François Dandrieu zulke
… taferelen ontketende. Over zijn leven is niet veel bekend. Zijn Premier Livre werd een jaar na zijn dood in 1738 gepubliceerd door zijn eveneens muzikale zus Jeane-François. Zo’n 10 jaar later publiceerde zij eveneens een bundel noëls op naam van haar broer. Veel van dat materiaal gaat echter terug op hun beider oom, de priester en organist Pierre Dandrieu. Dit roept de vraag op in hoeverre de muziek van het Premier Livre daadwerkelijk terug gaat op Jean-François. Het eerste stuk - de Offertoire pour O Filii et Filiae - is sowieso al een oud stuk van oom Pierre. Wat maakt het ook uit. Het orgelambt ging vaak over van vader op zoon, of - in het geval van Jean-François - van oom op neef. Dan is het niet zo vreemd dat het Premier Livre een soort familiealbum is van drie muzikale Dandrieus. Oom Pierre vertegenwoordigde daarbij de oude tradities, terwijl neef Jean-François de galante en pastorale modes uit de tijd van Louis XV verkende. (HJ)meer