(bron: wikipedia)Louis Christiaan Toebosch (Maastricht, 18 maart 1916 – Tilburg, 22 mei 2009) was een Nederlands componist, muziekpedagoog en organist. Hij was de vader van de performance-kunstenares Moniek Toebosch, en de grootvader van de componiste Mayke Nas
Al in zijn jonge jaren kreeg hij zijn eerste muzieklessen van Benoit Franssen, toen koordirigent van de Sint-Servaasbasiliek te Maastricht en hij kreeg verder pianoles van Alphons Crolla. Zijn studie deed hij aan de RK Kerkmuziekschool St. Caecilia - thans Nederlands Instituut voor Kerkmuziek... meer
Ton de Leeuw is na Sweelinck misschien wel de meest invloedrijke Nederlandse componist geweest. Naast componist was hij ook een creatief denker, docent en schrijver met een weidse blik op de wereld. De Leeuw studeerde compositie bij Henk Badings en Olivier Messiaen. Hoewel hij het serialisme en de elektronische muziek in Nederland introduceerde, raakte De Leeuw door zijn studie etnomusicologie bij Jaap Kunst al snel hevig geïnteresseerd in muziek uit buiten-Europese culturen zoals blijkt uit zijn Drie Afrikaanse Studies (1954) en Mouvements Retrogrades (1957). Vooral zijn reizen naar India en Japan in de zestiger jaren waren bepalend voor zijn ontwikkeling als componist. Hij kwam tot de ontdekking dat men in het westen een belangrijke kernwaarde van de muziek was kwijtgeraakt: een ethische vorm van musiceren en luisteren. De Leeuw streefde naar een evenwicht tussen westerse compositietechniek en oosterse filosofie. Een evenwicht dat hij vond door grondig gebruik te maken van modaliteit, een van de bronnen van zowel westerse als oosterse muziektradities. In werken als Résonances (1985), Les Adieux (1988) en Three Shakespeare Songs (1995) komt De Leeuws compositietechniek en dito houding tot volle bloei. Van zijn talloze leerlingen zijn Joep Straesser, Tristan Keuris, Guus Janssen en Daan Manneke de belangrijkste. (JWvR)
Daan Manneke wordt wel ‘Kapelmeester van de ruimte’ genoemd. Een rake typering aangezien dit begrip een grote rol speelt in de muziek van deze in Zeeland geboren componist. Niet alleen vinden we de openheid van de Zeeuwse eilanden terug in de reeks Archipel-composities, ook speelt hij graag met de ruimtelijke werking van zijn muziek. Daarnaast vat Manneke ruimte op als een religieus symbool en heft hij in zijn composities bewust de grens op tussen religieuze en wereldlijke muziek. Hetzelfde geldt voor de tijdsruimte. Manneke heeft net als zijn ‘godfather’ Stravinski een enorme hang naar muziek uit het verleden. Hij put uit talrijke bronnen, variërend van complexe compositietechnieken uit middeleeuwen en renaissance tot de verstilde eenstemmigheid van het Gregoriaans en het Geneefse Psalter. Dit alles gecombineerd met de muzikale verworvenheden van de twintigste eeuw. Het samenspel van al deze elementen geeft Mannekes muziek haar unieke klank en kleur, waarmee hij een vooraanstaande positie inneemt in het Nederlandse muziekleven. (JWvR)
