Guillaume de Machaut is één van de eerste componisten die zich bewust was van zijn eigen belang in de muziekgeschiedenis: aan het einde van zijn leven verzamelde hij zijn complete werk in een groot boek. Netjes geordend bevat dit bewaard gebleven handschrift naast al zijn composities ook 15 lange verhalende gedichten en ruim 250 lyrische gedichten. Machaut was niet alleen veelzijdig, maar ook uniek omdat hij commentaren bij zijn eigen werk schreef. Het bekendst is wel zijn ‘Messe de Nostre Dame’, de eerste mis die als één geheel is gecomponeerd. Verder heeft Machaut vooral wereldlijke muziek geschreven, in alle genres die toen gebruikelijk waren, zoals het chanson en de virelai. Zijn veelzijdigheid zorgde ervoor dat hij zich in zijn eigen tijd al een grote faam had verworven. Deze faam heeft zich voortgezet tot in onze tijd: Machaut wordt nog steeds gezien als een van de belangrijkste componisten in de Westerse muziekgeschiedenis. En als je zijn muziek beluistert is dat ook wel begrijpelijk. Een goed begin is de genoemde mis, en de motetten. (TC)
Philippe de Vitry was een waar multitalent, en werd bovendien comfortabel ondersteund door een indrukwekkend netwerk in de hoogste regionen van de samenleving, zowel koninklijk als kerkelijk. Mede dankzij deze contacten leerde hij de dichter Petrarca kennen, met wie hij vriendschappelijke contacten had. Op zijn zestigste werd hij als bisschop gewijd, een hoogtepunt in zijn carrière, ook al werd De Vitry toch al bewonderd door vele politici, wetenschappers en kunstenaars. De Vitry was intussen actief als diplomaat, schrijver, muziektheoreticus, dichter en componist. In de muziekgeschiedenis is hij belangrijk voor de ontwikkeling van de muzieknotatie, vooral wat betreft de notatie van ritme. Hij heeft zeker een aantal motetten geschreven, hoewel er nauwelijks vast te stellen is welke motetten echt van zijn hand zijn: in de veertiende eeuw is de meeste muziek anoniem overgeleverd. Tegenwoordig worden er rond de vijftien motetten aan De Vitry toegeschreven. (TC)
