Duke Ellington vertelde eens hoe Will Marion Cook na diens Carnegie Hall debuut werd getypeerd als ‘the greatest Negro violinist’. Cook, nota bene een vertrouweling van
Joseph Joachim,
Brahms en
Dvořák, werd daarop zo boos dat hij zijn viool stuksloeg op het bureau van de recensent. In 1893 had Antonin Dvořák (Cooks leraar) in New York de hoop uitgesproken dat de toekomstige Amerikaanse
… muziek gebaseerd zou zijn op ‘negro melodies’. Dvořáks verwachting kwam uit, maar wel totaal anders dan hij had gedacht. De zwarte Amerikaanse muziek ontwikkelde zich namelijk vooral in populaire stijlen als ragtime, hiphop en alles wat ertussen zit. In de klassiek georiënteerde muziek zijn de zwarte invloeden lang niet altijd zo herkenbaar. De zwarte (klassieke) componisten van deze box werden door van alles en nog wat beïnvloed, van de Mozartiaanse rococo tot en met Schönberg. De achterliggende eenheid zit hem vooral in de ‘droevige verhalen’ (een typering van Alex Ross) waarmee de geschiedenis van de klassieke zwarte muziek gevuld is. Alleen al daarom was extra promotie gewenst. Die kwam er in de jaren 70 in de vorm van The Black Composers Series, uitgebracht door CBS. De spil van deze lp-reeks was de dirigent Paul Freeman. Hij werd ondersteund door organisaties als de AAMOA (The Afro-American Music Opportunities Association). (HJ)meer 
